Biuro Trybunału Konstytucyjnego prostuje i wyjaśnia

Biuro Trybunału Konstytucyjnego| Jan Maria jackowski| Maciej Graniecki| orzeczenia TK| postanowienie| postanowienie sygnalizacyjne| prezes TK| Trybunał Konstytucyjny| ustawa lustracyjna| wykonywanie orzeczeń TK

Biuro Trybunału Konstytucyjnego prostuje i wyjaśnia

W debacie publicznej, wyrażane są błędne opinie odnoszące się do funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego. W związku z tym Biuro Trybunału Konstytucyjnego wyjaśnia:

Liczba spraw rozpoznawanych przez Trybunał Konstytucyjny w 2015 r. i obciążenie pracą Sędziów TK

Ze wstępnych danych statystycznych o pracy Trybunału Konstytucyjnego w 2015 r. (ostateczne dane zostaną opublikowane w urzędowej Informacji o istotnych problemach wynikających z działalności i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w 2015 roku) wynika, że w ubiegłym roku:

− Trybunał Konstytucyjny wydał 173 orzeczenia w postępowaniu merytorycznym (63 wyroki i 109 postanowień), rozpoznając 303 sprawy (z uwagi na łączenie spraw podobnych do wspólnego rozpoznania Trybunał jednym orzeczeniem rozstrzyga niekiedy więcej niż jedną sprawę; dla porównania, w 2014 r. Trybunał Konstytucyjny wydał w postępowaniu merytorycznym 119 orzeczeń, w tym 71 wyroków, rozpoznając łącznie 157 spraw);

− Trybunał Konstytucyjny wydał ponadto 5 postanowień sygnalizacyjnych (informujących organy stanowiące prawo o istnieniu uchybień i luk w prawie, których usunięcie jest niezbędne do zapewnienia spójności systemu prawnego);

− do rozpoznania wstępnego wpłynęły 442 sprawy (408 skarg konstytucyjnych i 34 wnioski; dla porównania, w 2014 r. do rozpoznania wstępnego wpłynęło 417 spraw: 375 skarg konstytucyjnych i 42 wnioski);

− w toku rozpoznania wstępnego Trybunał Konstytucyjny wydał 1024 zarządzenia i postanowienia (w tym m.in. 64 zarządzenia o przekazaniu sprawy do merytorycznego rozpoznania i 431 postanowień o odmowie nadania dalszego biegu skardze albo wnioskowi);

− do rozpoznania merytorycznego wpłynęło 245 spraw (64 po rozpoznaniu wstępnym i 181 niepodlegających wstępnemu rozpoznaniu; dla porównania, w 2014 r. do rozpoznania merytorycznego wpłynęło 181 spraw: 68 po rozpoznaniu wstępnym i 113 niepodlegających wstępnemu rozpoznaniu);

w rozpoznaniu merytorycznym każdy sędzia brał udział średnio 67 razy (w tym średnio: po 12 razy jako sprawozdawca i jako przewodniczący oraz 43 razy jako sędzia składu orzekającego);

w rozpoznaniu wstępnym każdy sędzia brał udział średnio 96 razy (dane orientacyjne), w tym średnio: 30 razy jednoosobowo i po 22 razy jako sprawozdawca, przewodniczący albo sędzia składu orzekającego;

− średni czas rozpoznania sprawy w postępowaniu merytorycznym wyniósł 21 miesięcy;

− według obecnego stanu, do rozpatrzenia merytorycznego pozostają 173 sprawy, w tym: 14 spraw z roku 2013, 48 spraw z roku 2014 i 111 spraw z roku 2015.

Czas pracy Trybunału Konstytucyjnego i jego biura oraz dodatkowa praca Sędziów TK

Trybunał Konstytucyjny − jak wszystkie inne instytucje państwowe − pracuje pięć dni w tygodniu. Choć rozprawy są wyznaczane głównie we wtorki i środy, nie znaczy to jednak, że w pozostałe dni tygodnia Trybunał Konstytucyjny nie pracuje. Jedynym okresem gdy intensywność prac spada są zwyczajowe „wakacje sądowe” (od 1 sierpnia do 10 września), będące preferowanym przez pracodawcę terminem udzielania urlopów wypoczynkowych.

Sędziowie TK mają nienormowany czas pracy („określony wymiarem (…) zadań” − art. 32 ustawy o TK). Udział w rozprawach stanowi ułamek ich obowiązków. Biorą oni bowiem udział w wielu naradach w sprawach, w których należą do składów orzekających (jako przewodniczący, sprawozdawcy, członkowie składu) oraz przygotowują projekty orzeczeń w sprawach, w których są sprawozdawcami (zarówno w rozpoznaniu wstępnym jak i w rozpoznaniu merytorycznym). To ostatnie wymaga wielogodzinnej pracy, w tym poza siedzibą TK, z wykorzystaniem zdalnego dostępu do służbowych baz danych i pomocy technicznych.

Zaznaczyć należy, że od początku istnienia Trybunału Konstytucyjnego, prawo zezwalało (i nadal zezwala) Sędziemu TK kontynuować pracę naukowo-dydaktyczną maksymalnie w wymiarze „pełnego etatu” na jednym uniwersytecie, o ile nie utrudnia mu to wykonywania obowiązków sędziowskich (obecnie art. 23 ust. 2 ustawy o TK z 2015 r., dawniej: art. 41 ust. 1 ustawy o SN z 1984 r. w zw. z art. 18 ust. 1 ustawy o TK z 1985 r. i art. 6 ust. 8 ustawy o TK z 1997 r.). Żaden z Sędziów nie pracuje w prywatnej uczelni ani w dwóch uczelniach na raz. Podczas prac nad ustawą o TK z 2015 r. kwestia ta nie budziła kontrowersji, a przepisy nie zostały zmienione żadną z późniejszych nowelizacji.

Wykonywanie orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego

Postulaty, by Trybunał Konstytucyjny intensywniej zajął się „niewykonanymi orzeczeniami” dowodzą nieznajomości Konstytucji i roli Trybunału Konstytucyjnego w systemie ustrojowym.

Z mocy art. 6 ust. 1 ustawy o TK, Trybunał Konstytucyjny corocznie przedstawia Sejmowi i Senatowi informacje o istotnych problemach wynikających z działalności i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, zawierające między innymi zestawienia: wyroków i postanowień sygnalizacyjnych oczekujących na reakcję prawodawcy oraz zaległych orzeczeń pozostawionych bez odpowiedniej reakcji prawodawcy. Kwestie te są omawiane na dorocznych publicznych posiedzeniach Zgromadzenia Ogólnego Sędziów TK, do udziału w których w szczególności zapraszani są: Prezydent RP, Marszałkowie Sejmu i Senatu, Prezes Rady Ministrów, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa, Prokurator Generalny, Minister Sprawiedliwości, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prezes Narodowego Banku Polskiego, a także przewodniczący właściwych komisji sejmowych i senackich (art. 11 ustawy o TK). Szczegółowe dane są również dostępne w Publicznym Portalu Informacji o Prawie, prowadzonym przez Rządowe Centrum Legislacji.

Trybunał Konstytucyjny nie dysponuje żadnymi instrumentami prawnymi pozwalającymi mu wykonać własne orzeczenia czy też władczo wpłynąć na powołane do tego organy, by to one orzeczenia wykonały.

Wynagrodzenia i prawa Sędziów TK

Wynagrodzenia Sędziów TK (a także uposażenie przysługujące im po przejściu w stan spoczynku, wynoszące 75% ostatnio pobieranego wynagrodzenia), są − zgodnie z ustawą − ustalane przez pomnożenie tzw. podstawy (ogłaszanego przez Prezesa GUS przeciętnego wynagrodzenia w II kwartale roku poprzedniego) przez mnożnik, wynoszący 5,0[1]. Do tego doliczana jest tzw. wysługa lat, zależna od stażu pracy (maksymalnie 20%), a Prezesowi i Wiceprezesowi TK przysługują dodatki funkcyjne (w wysokości powyższej podstawy pomnożonej − odpowiednio – przez 1,2 oraz 0,8[2]). Podczas prac nad ustawą o TK z 2015 r. kwestia ta nie budziła kontrowersji, a przepisy nie zostały zmienione żadną z późniejszych nowelizacji.

Waloryzacja wynagrodzeń Sędziów TK wynika z przyjętego przez ustawodawcę mechanizmu. Wzrost mnożnej, czyli wyżej wymienionego przeciętnego wynagrodzenia, które w II kwartale 2014 r. wynosiło 3.739,97 zł (M.P. poz. 682), a w II kwartale 2015 r. − 3854,88 zł (M.P. poz. 720), przekłada się automatycznie na podwyżkę wynagrodzeń Sędziów TK. Kwestia ta nie budziła wątpliwości, a sam mechanizm funkcjonuje w polskim systemie prawnym w odniesieniu do sędziów sądów powszechnych, prokuratorów i członków różnych komisji egzaminacyjnych.

Sędziom TK przysługują nagrody jubileuszowe na takich samych zasadach jak sędziom Sądu Najwyższego (po 20, 25, 30, 35, 40 i 45 latach pracy).

Sędziowie TK mogą otrzymać ryczałt samochodowy za korzystanie z prywatnego samochodu do celów służbowych (limit 700 km/mies.).

Zamiejscowym Sędziom TK (stale zamieszkałym poza m.st. Warszawą) przysługują ponadto, na takich samych zasadach jak sędziom Sądu Najwyższego (i ogółowi pracowników urzędów państwowych):

− dodatek z tytułu rozłąki z rodziną (przeciętnie 400 zł/mies.),

− bezpłatne zakwaterowanie w Warszawie,

− zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do Warszawy i z powrotem.

Wyraźnego podkreślenia wymaga, że – wbrew sugestiom, jakoby sędziowie uzyskali w ostatnim czasie „nowe przywileje” − ustawa o TK z 2015 r. w niczym nie zmieniła stanu prawnego od lat obowiązującego w zakresie wynagrodzeń oraz innych uprawnień Sędziów TK.

Zatrudnienie i wynagrodzenia pracowników Biura Trybunału Konstytucyjnego

Według stanu na koniec 2015 r., Biuro TK zatrudnia 136 osób na 120 etatach (w tym: 2 osoby na urlopach wychowawczych i 1 osobę na urlopie bezpłatnym), w tym 34 osoby mają stopnień naukowy doktora nauk prawnych. Służba prawna Trybunału Konstytucyjnego (pracownicy zatrudnieni na stanowiskach związanych bezpośrednio z działalnością orzeczniczą i pomocą w tym zakresie w pracy sędziów Trybunału) liczy 53 osoby.

Średnie wynagrodzenie tzw. angażowe (z dodatkiem za staż pracy, a bez ewentualnych nagród jubileuszowych i „13-tek”) wynosiło w 2015 r. 6732,66 zł, zaś z dodatkami (nagrodami rocznymi, jubileuszowymi) – 7392,26 zł. Ostatnia waloryzacja wynagrodzeń pracowników Biura TK miała miejsce w 2008 r. – tak jak w innych urzędach państwowych.

Aktywność publiczna Prezesa TK

Prezes TK „reprezentuje Trybunał na zewnątrz” (art. 13 ust. 1 ustawy o TK). Czyni to głównie w okolicznościach oficjalnych (np. na uroczystościach państwowych czy naukowych), może jednak zabierać publicznie głos w sprawach o zasadniczym znaczeniu dla państwa i Trybunału Konstytucyjnego, w tym prezentując stanowisko w mediach tradycyjnych i elektronicznych.

Rzekome „uchylenie” ustawy lustracyjnej

Wobec stwierdzenia, ze Trybunał Konstytucyjny „uchylił de facto ustawę o lustracji” (Wiceprezes Rady Ministrów Pan Mateusz Morawiecki, Ubolewam nad tym, że zmagamy się ze zjawiskiem donoszenia na własny kraj, Polska The Times, 30 grudnia 2015 r. s. 8), przypomnieć trzeba, że wyrokiem z dnia 11 maja 2007 r. (sygn. K 2/07) Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją niektórych przepisów ustawy lustracyjnej z 2006 r. (Dz. U. Nr 218, poz. 1592, ze zm.), w brzmieniu nadanym jej nowelą z 14 lutego 2007 r. (Dz. U. Nr 25, poz. 162). Nie doprowadziło to jednak ani do „uchylenia” ustawy, ani do zawieszenia jej stosowania, o czym świadczy między innymi bieżąca działalność Biura Lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej oraz treść dorocznych informacji o działalności tego Instytutu.

Rzekome złożenie przez Szefa Biura TK poprawki dotyczącej wyboru 5 sędziów przez Sejm VII kadencji (prace nad art. 137 ustawy o TK)

Senator Jan Maria Jackowski stwierdził podczas obrad Senatu RP, że Szef Biura TK – Minister Maciej Graniecki „wyjął poprawkę, którą ochoczo złożył poseł Robert Kropiwnicki. Był to słynny art. 137 znowelizowanej ustawy, w wyniku której zaczął się w Polsce (…) kryzys konstytucyjny” (s. 84−85 stenogramu 6 posiedzenia Senatu RP, 23 grudnia 2015 r.). Poprawka zmierzająca do wyboru przez Sejm VII kadencji pięciu (zamiast trzech) Sędziów TK miałaby więc być inicjowana przez sam Trybunał Konstytucyjny. Stwierdzenie to jest nieprawdziwe.

Analiza prac nad projektem ustawy o TK (druk sejmowy nr 1590/VII kad.) wskazuje, że Szef Biura zaproponował wprowadzenie do projektu ustawy (zawartego w sprawozdaniu Podkomisji Nadzwyczajnej z 9 kwietnia 2015 r.) poprawki dotyczącej opóźnienia
− do 1 stycznia 2016 r. − wejścia w życie konkretnego przepisu (art. 108 ust. 3 projektu), odnoszącego się do wydawania Zbioru Urzędowego orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego w postaci elektronicznej. Poprawka ta (istotnie, „przejęta” przez posła Roberta Kropiwnickiego) podyktowana była koniecznością zapewnienia Biuru TK czasu na dokonanie koniecznych przygotowań technicznych. Na tym etapie prac znalazła się ona rzeczywiście w art. 137, który był jednak wówczas ostatnim przepisem projektu, dotyczącym wejścia ustawy w życie (patrz: s. 32−33 Pełnego Zapisu Przebiegu Posiedzenia Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka nr 236 i Komisji Ustawodawczej nr 129 z dnia 12 maja 2015 r.). Dla porządku przypomnieć należy, że „słynna” – jak ją określił Pan Senator − poprawka posła Roberta Kropiwnickiego oryginalnie dotyczyła dodania do projektu ustawy art. 135a (patrz s. 29−30 i nast. Pełnego Zapisu…), który dopiero w ostatecznym tekście ustawy stał się art. 137 (natomiast przepis o wejściu w życie ustawy uzyskał numer 139).

W tych okolicznościach, Szef Biura TK zwrócił się na piśmie o publiczne sprostowanie i przeprosiny Pana Senatora za wypowiedź naruszającą dobra osobiste i podważającą zaufanie do pełnionego stanowiska w służbie publicznej.

13 stycznia 2016 r., w oświadczeniu senatorskim, Pan Senator stwierdził, że Szef Biura TK nie był „autorem poprawki dotyczącej brzmienia art. 137 w tekście ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym”, wyraził głębokie ubolewanie i przeprosił za nieuzasadniony zarzut (s. 26 stenogramu 8 posiedzenia Senatu RP).

Rzekome „zawłaszczenie Trybunału przez PO”

W związku z powtarzającymi się zarzutami o „upolitycznieniu” Trybunału Konstytucyjnego, czy też jego „zawłaszczeniu przez PO”, należy stwierdzić, że liczba kandydatów na sędziów Trybunału Konstytucyjnego, zgłaszanych przez poszczególne partie jest pochodną kolejnych większości parlamentarnych. W przypadku sędziów wybranych przez Sejm od połowy 2007 r., jest to wynik ośmioletnich rządów Platformy Obywatelskiej, wynikających z woli Narodu wyrażonej dwukrotnie w wyborach powszechnych. Część Sędziów TK została zresztą wybrana również głosami ówczesnej opozycji, która nie podważała merytorycznych kwalifikacji kandydatów do zasiadania w Trybunale Konstytucyjnym.

Sędziowie TK są osobami powszechnie znanymi, o uznanym dorobku zawodowym w wielu dziedzinach. Ich osobista znajomość z wieloma ludźmi, w tym aktywnymi w sferze naukowej, kulturalnej czy politycznej nie jest niczym dziwnym ani niewłaściwym. Tego rodzaju znajomości nie oznaczają jednak podatności Sędziów TK na jakiekolwiek „sugestie” polityków i − jak dotąd − w Trybunale Konstytucyjnym przyjęta była zasada, że „nikt nie jest sędzią którejś partii”, a sympatie polityczne zostają „za drzwiami Trybunału”. Dzielenie sędziów, teraz albo w przyszłości, na „sędziów władzy” i „sędziów opozycji” jest wynikiem fundamentalnego nieporozumienia.

Przedstawiamy poniżej tabelę z informacjami o wyborze Sędziów TK w ostatnich dziesięciu latach (z pominięciem Lidii Bagińskiej, która zrezygnowała ze stanowiska):

Maria Gintowt-Jankowicz, KP PiS / druk nr 1025/ od 6 XI 2006 r. do 6 XI 2015r. Głosów łącznie: 224, w tym: PiS − 141, PO − 1, Samoobrona – 38, LPR – 28, PSL – 3, RLN −11, niezrzeszeni – 2.
Wojciech Hermeliński, Głosów łącznie: 237, w tym: 141 PiS, Samoobrona – 38, LPR – 28, PSL – 17, RLN – 11, niezrzeszeni – 2.
Marek Kotlinowski, Głosów łącznie: 231, w tym: 139 PiS, Samoobrona – 39, LPR – 28, PSL – 18, RLN − 5, niezrzeszeni – 2.
Zbigniew Cieślak, Sejm V kadencji* / KP PiS / druk nr 1083 od 2 XII 2006 r. do 2 XII 2015 r., Głosów łącznie: 224, w tym: PiS – 134, PO – 2, Samoobrona – 39, LPR – 29, PSL – 6, RLN – 11, niezrzeszeni – 3.
Teresa Liszcz, Sejm V kadencji* / KP PiS / druk nr 1157 od 8 XII 2006 r. do 8 XII 2015r.        Głosów łącznie: 303, w tym: PiS – 135, PO – 58, SLD – 41, Samoobrona – 39, LPR – 1, PSL – 19, RLN – 1, niezrzeszeni – 9.

Mirosław Granat, Sejm V kadencji* / KP LPR i KP Samoobrona /druk nr 1637 od 27 IV 2007 r.  Głosów łącznie: 328, w tym: PiS – 130, PO – 101, Samoobrona – 37, LPR – 27, PSL – 14, RLCh – 7, niezrzeszeni – 5, PR – 5, KPB – 2.
Andrzej Rzepliński, Sejm VI kadencji** / KP PO / druk nr 26, od 19 XII 2007 r.   Głosów łącznie: 222, w tym: PO – 195, PSL – 25, niezrzeszeni – 2.
Stanisław Biernat, Sejm VI kadencji** / KP PO / druk nr 554, od 26 VI 2008 r.  Głosów łącznie: 270, w tym: PO – 203, Lewica – 27, PSL – 29, SDPL-NL – 8, DKP – 2, niezrzeszeni – 1.
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, Sejm VI kadencji** / KP PO / druk nr 2918, od 6 V 2010 r., Głosów łącznie: 415, w tym: PO – 193, PiS – 136, Lewica – 39, PSL – 27, Polska Plus – 7, SDPL – 2, DKP-SD – 3, niezrzeszeni – 8.
Stanisław Rymar, Sejm VI kadencji** / KP PO / druk nr 3573, od 3 XII 2010 r. Głosów łącznie: 203, w tym: PO – 173, PiS – 1, SLD – 1, PSL – 25, niezrzeszeni – 3.
Piotr Tuleja, Głosów łącznie: 348, w tym: PO – 172, PiS – 98, SLD – 29, PSL – 25, PJN – 13, SDPL – 3, DKP-SD – 3, niezrzeszeni – 5.
Marek Zubik, Sejm VI kadencji** / KP PSL, KP PO i poseł niezrzeszony / druk nr 3573, od 3 XII 2010 r., Głosów łącznie: 200, w tym: PO – 172, PiS – 1, PSL – 23, PJN – 1, niezrzeszeni – 3.
Małgorzata Pyziak-Szafnicka, Sejm VI kadencji** / KP PO / druk nr 3676, od 5 I 2011 r. Głosów łącznie: 253, w tym: PO – 189, SLD – 28, PSL – 29, SDPL – 1, DKP-SD – 3, niezrzeszeni – 3.
Andrzej Wróbel, Sejm VI kadencji** / KP SLD, KP PO, KP SP, KP  PJN, DKP-SD i poseł  niezrzeszony / druk nr 4144, od 29 V 2011 r.   Głosów łącznie: 243, w tym: PO – 177, SLD – 35, PSL – 23, PJN – 1, SDPL – 3, DKP-SD – 1, niezrzeszeni – 3.
Leon Kieres, Sejm VII kadencji*** / KP PO, KP PSL, KP SLD /, druk nr 507, od 23 VII 2012 r.           Głosów łącznie: 340, w tym: PO – 196, PiS – 80, SLD – 20, PSL – 27, SP – 15, niezrzeszeni – 2.

Roman Hauser, Sejm VII kadencji*** / Prezydium Sejmu / druk nr 3954, od 7 XI 2015 r., Oczekuje na złożenie ślubowania (wyrok w sprawie K 34/15) Głosów łącznie: 274, w tym: PO – 182, SLD – 33, PSL – 33, ZP – 3, RP – 11, BC – 2, niezrzeszeni – 10.
Krzysztof Ślebzak, Sejm VII kadencji*** / Prezydium Sejmu / druk nr 3955, od 7 XI 2015 r., Oczekuje na złożenie ślubowania (wyrok w sprawie K 34/15) Głosów łącznie: 268, w tym: PO – 181, SLD – 33, PSL – 34, RP – 9, BC – 2, niezrzeszeni – 9
Andrzej Jakubecki, Sejm VII kadencji*** / Prezydium Sejmu / druk nr 3956, od 7 XI 2015 r. Oczekuje na złożenie ślubowania (wyrok w sprawie K 34/15), Głosów łącznie: 272, w tym: PO – 182, SLD – 33, PSL – 34, ZP – 1, RP – 10, BC – 2, niezrzeszeni – 10

Bronisław Sitek, Sejm VII kadencji*** / Prezydium Sejmu / druk nr 3957, od 3 XII 2015 r., Podstawa wyboru uznana za niezgodną z Konstytucją RP (wyrok w sprawie K 34/15), Głosów łącznie: 244, w tym: PO – 181, SLD – 27, PSL – 32, niezrzeszeni – 4.
Andrzej Sokala, Sejm VII kadencji*** / Prezydium Sejmu / druk nr 3958, od 9 XII 2015 r., Podstawa wyboru uznana za niezgodną z Konstytucją RP (wyrok w sprawie K 34/15), Głosów łącznie: 264, w tym: PO – 179, PiS −1, SLD – 33, PSL – 34, RP – 6, BC – 1, niezrzeszeni – 10.

Oczekują na podjęcie obowiązków sędziowskich (wyroki w sprawach: K 34/15 i K 35/15):

Henryk Cioch,  Sejm VIII kadencji**** / KP PIS / druk nr 56, od 2 XII 2015 r. Głosów łącznie: 236, w tym: PiS − 232, Kukiz’15 – 2, niezrzeszeni – 2.
Lech Morawski, Głosów łącznie: 232, w tym: PiS − 228, Kukiz’15 – 2, niezrzeszeni – 2.,
Mariusz Muszyński, Głosów łącznie: 236, w tym: PiS − 231, Kukiz’15 – 3, niezrzeszeni – 2.

Piotr Pszczółkowski, Sejm VIII kadencji**** / KP PIS / druk nr 56, od 3 XII 2015 r. Głosów łącznie: 233, w tym: PiS − 230, Kukiz’15 – 1, niezrzeszeni – 2.
Julia Przyłębska, Sejm VIII kadencji**** / KP PIS / druk nr 56, od 9 XII 2015 r. Głosów łącznie: 234, w tym: PiS − 231, Kukiz’15 – 1, niezrzeszeni – 2.

* V kadencja Sejmu RP trwała od 19 X 2005 r. do 4 XI 2007r.
** VI kadencja Sejmu RP trwała od 5 XI 2007 r. do 7 XI 2011 r.
*** VII kadencja Sejmu RP trwała od 8 XI 2011 r. do 11 XI 2015 r.
**** VIII kadencja Sejmu RP trwa od 12 XI 2015 r.

[1] Dla porównania, mnożnik sędziów Sądu Najwyższego (art. 42 § 1 i 4 oraz załącznik do ustawy o SN) i sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 49 Prawa o ustroju sądów administracyjnych) wynosi w stawce podstawowej 4,13, a w stawce awansowej (po siedmiu latach pracy) – 4,7495.
[2] Mnożniki dodatków funkcyjnych w SN i NSA wynoszą od 0,5 (dla zastępcy przewodniczącego wydziału) do 1,2 (dla I Prezesa SN i Prezesa NSA).

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.