ETS: nabycie Skype’a przez Microsoft jest zgodne z rynkiem wewnętrznym

Foto: support.skype.com

11 grudnia Sąd Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że połączenie Skype’a z Microsoftem nie ogranicza konkurencji ani na rynku łączności wideo dla ogółu odbiorców ani na rynku łączności biznesowej.

Spółka Skype oferuje usługi łączności przez Internet i oprogramowanie do łączności przez Internet umożliwiające korzystanie z komunikatorów oraz łączność głosową i wideo.

Microsoft jest spółką amerykańską, której działalność polega głównie na projektowaniu, opracowywaniu i sprzedaży oprogramowania komputerowego oraz na świadczeniu usług powiązanych, które obejmują oprogramowanie i usługi łączności przez Internet świadczone na rzecz zarówno ogółu odbiorców, jak i użytkowników biznesowych.

We wrześniu 2011 r. spółka Microsoft zgłosiła Komisji koncentrację, poprzez którą zamierzała nabyć kontrolę nad spółką Skype. Cisco i Messagenet, spółki oferujące usługi łączności przez Internet i oprogramowanie do niej, na rzecz, odpowiednio, przedsiębiorstw i ogółu odbiorców, przedstawiły Komisji uwagi mające wykazać antykonkurencyjne skutki planowanego połączenia przedsiębiorstw. Jednak w październiku 20211 r. Komisja uznała tę koncentrację[1] za zgodną z rynkiem wewnętrznym.

Spółki Cisco i Messagenet wniosły następnie do Sądu skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji.

W wydanym dziś wyroku Sąd przede wszystkim stwierdził, że w swojej decyzji Komisja poprzestała na rozróżnieniu łączności przez Internet dla ogółu odbiorców („łączności dla ogółu”) i łączności dla przedsiębiorstw („łączności biznesowej”), nie zajmując stanowiska w kwestii tego, czy należało wskazać, w ramach kategorii łączności dla ogółu, istnienie ściślejszych rynków. Komisja stwierdziła bowiem, że koncentracja nie powodowała znaczącego zakłócenia konkurencji nawet na najbardziej ścisłych rynkach.

W związku z tym Sąd zauważył, że choć nabycie spółki Skype daje spółce Microsoft udział w rynku w wysokości od 80 do 90% w segmencie łączności dla ogółu, odpowiadający łączności wideo z PC działających w systemie Windows – system operacyjny opracowany przez spółkę Microsoft – udziały w rynku i stopień koncentracji, które są bardzo wysokie w tym segmencie rynku, nie są wskaźnikami siły rynkowej umożliwiającej spółce Microsoft istotne ograniczenie skutecznej konkurencji na rynku wewnętrznym.

Sektor łączności dla ogółu jest nowym, intensywnie rozwijającym się sektorem, charakteryzującym się krótkimi cyklami innowacji, w którym duże udziały w rynku mogą okazać się efemeryczne. Ponadto spółka Microsoft, tradycyjnie posiadająca bardzo duży udział w rynkach oprogramowania dla PC, jest w mniejszym stopniu obecna na nowych platformach informatycznych, takich jak tablety i smartfony, których znaczenie na rynku łączności dla ogółu nieustannie wzrasta. Tymczasem każda próba podniesienia cen łączności w stosunku do użytkowników PC mogłaby zachęcić ich do zwrócenia się w kierunku platform alternatywnych. Ponadto ze względu na to,  że usługi na tym rynku zazwyczaj były darmowe, polityka handlowa zmierzająca do wymagania zapłaty od użytkowników groziłaby zwróceniem się przez użytkowników do innych dostawców, którzy nadal oferowaliby swoje usługi bezpłatnie.

Sąd stwierdził również, że na platformach innych niż PC działające w systemie Windows podmioty konkurujące ze spółką Microsoft mają udziały w rynku wystarczająco duże, aby mogły tworzyć sieci łączności, których poziom użytkowania i atrakcyjności dla użytkownika są co najmniej porównywalne z razem wziętymi spółkami Skype i Microsoft.

W tych okolicznościach, zważywszy, że spółki Cisco i Messagenet nie zdołały wykazać, iż koncentracja może wyrządzić szkodę konkurencji na rynku łączności dla ogółu, Sąd stwierdził, że jeżeli chodzi o ten rynek, badane połączenie przedsiębiorstw jest zgodne z przepisami Unii dotyczącymi konkurencji.

Następnie Sąd oddalił argument spółek Cisco i Messagenet, w myśl którego dzięki tej koncentracji spółka Microsoft mogła zapewnić swojemu produktowi na rynku łączności biznesowej, programowi Lync, preferencyjną interoperacyjność z programem Skype i z jego szeroką bazą użytkowników, ze szkodą dla swoich konkurentów.

W tym względzie Sąd przypomniał, po pierwsze, że koncentracja może zostać uznana za niezgodną z rynkiem wewnętrznym wyłącznie, jeżeli przynosi konkurencji bezpośrednią i natychmiastową szkodę. Tymczasem realizacja interoperacyjności programu Lync z programem Skype i sukces sprzedaży nowego produktu powstałego w jej wyniku – który mógłby, teoretycznie, umożliwić spółce Microsoft ograniczenie konkurencji – zależą jeszcze od szeregu czynników, co do których nie ma pewności, że wszystkie będą mogły wystąpić w wystarczająco niedalekiej przyszłości.

Po drugie, Sąd stwierdził, że dokładne korzyści i rzeczywiste zapotrzebowanie na taki produkt pozostają niejasne. W tym względzie Sąd zauważył, że przedsiębiorstwa, które byłyby ewentualnie zainteresowane zintegrowanym narzędziem do komunikacji, chcą przede wszystkim kontaktować się z konsumentami swoich produktów i swoich usług, nie zaś z użytkownikami programu Skype, niekoniecznie będącymi ich obecnymi lub potencjalnymi klientami. Co więcej, program Skype nie pozwala przedsiębiorcom aktywnie zabiegać o swoich użytkowników, którzy zazwyczaj używają pseudonimów i z którymi można się skontaktować wyłącznie za ich uprzednią zgodą. Ponadto klienci zawsze będą mogli swobodnie kontaktować się przez program Skype – który pozostaje produktem dostępnym do bezpłatnego pobrania zarówno przez osoby fizyczne jak i przez użytkowników biznesowych – z przedsiębiorstwami sprzedającymi im swoje towary i usługi, bez konieczności zaopatrywania się przez te przedsiębiorstwa w produkt będący wynikiem połączenia programów Lync i Skype.

Po trzecie, Sąd wskazał, że Lync napotyka na konkurencję ze strony innych dużych podmiotów na rynku łączności dla  przedsiębiorstw, takich jak spółka Cisco, która sama posiada większy udział w rynku niż spółka Microsoft. Okoliczność ta w istotny sposób zmniejsza zdolność spółki Microsoft do ograniczenia konkurencji na tym rynku.

W tych okolicznościach Sąd oddalił w całości skargę spółek Cisco i Messagenet.

Odwołanie od orzeczenia Sądu, ograniczone do kwestii prawnych, może zostać wniesione do Trybunału w terminie dwóch miesięcy od dnia zawiadomienia o tym orzeczeniu.

UWAGA: Celem skargi o stwierdzenie nieważności jest doprowadzenie do uznania za nieważne aktów instytucji Unii, które są sprzeczne z prawem Unii. Państwa członkowskie, instytucje wspólnotowe oraz jednostki mogą, pod pewnymi warunkami, wnieść skargę o stwierdzenie nieważności do Trybunału Sprawiedliwości lub Sądu. Jeżeli skarga jest zasadna, stwierdza się nieważność aktu. Instytucja, której to dotyczy, powinna zaradzić ewentualnej próżni prawnej spowodowanej nieważnością tego aktu.

[1] Decyzja C (2011) 7279 uznająca za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz porozumieniem o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) koncentrację przedsiębiorstw polegającą na nabyciu Skype Global Sàrl przez Microsoft Corp (sprawa COMP/M.6281 – Microsoft/Skype).
Trybunał Sprawiedliwości UE