ETS: siostra Assada może być objęta sankcjami

Bashar Al Assad| Bouchra Al Assad| prawo własności| Rada Europejska| sankcje| Syria| Unia Europejska| Zjednoczone Emiraty Arabskie

ETS: siostra Assada może być objęta sankcjami
Rodzeństwo Al Assad

Sąd Unii Europejskie potwierdził umieszczenie Bouchry Al Assad, siostry prezydenta syryjskiego Bashara Al Assada, w wykazie osób objętych środkami ograniczającymi wobec Syrii. Pomimo śmierci małżonka (zastępcy szefa sztabu reżimu syryjskiego), powiązanie rodzinne, które łączy Bouchrę Al Assad z jej bratem, wystarcza, aby Rada mogła uznać, że jest ona powiązana z przywódcami Syrii.

Bouchra Al Assad jest siostrą Bashara Al Assada, prezydenta Syryjskiej Republiki Arabskiej, oraz była małżonką Asifa Shawkata, zastępcy szefa sztabu reżimu syryjskiego, aż do śmierci tego ostatniego. W ramach środków ograniczających przyjętych wobec Syrii Rada uznała, że B. Al Assad czerpie korzyści z reżimu syryjskiego i jest z nim powiązana ze względu na bliskie więzy osobiste oraz nierozerwalne powiązania finansowe łączące ją z prezydentem syryjskim i innymi głównymi przedstawicielami reżimu syryjskiego. Rada umieściła więc jej nazwisko w wykazie osób objętych środkami ograniczającymi, wobec czego fundusze posiadane przez nią na terytorium Unii zostały zamrożone i wydano w stosunku do niej zakaz wjazdu na terytorium państw członkowskich Unii lub przejazdu przez nie. B. Al Assad domaga się stwierdzenia nieważności aktów dotyczących umieszczenia jej w wykazie.

Dzisiejszym wyrokiem Sąd oddalił to żądanie.

Sąd stwierdził na wstępie, że Rada wywiązała się z obowiązku uzasadnienia, który na niej ciąży. Uzasadnienie przedstawione przez Radę (powiązania osobiste i rodzinne z reżimem syryjskim) wystarcza bowiem, aby zrozumieć przyczynę dla której B. Al Assad została umieszczona w wykazie osób objętych środkami ograniczającymi.

Sąd wskazał następnie, że w chwili przyjęcia środków ograniczających Rada nie naruszyła ani prawa do obrony, ani prawa do skutecznej ochrony sądowej przysługujących B. Al Assad. Po jej umieszczeniu w wykazie B. Al Assad została bowiem powiadomiona o powodach jej umieszczenia i wezwana do przedstawienia uwag. Fakt, że owo powiadomienie nastąpiło po pierwszym umieszczeniu w wykazie, nie może być sam w sobie uznany za naruszenie prawa do obrony. Takie wcześniejsze powiadomienie o powodach mogłoby zagrozić skuteczności środków w postaci zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych, podczas gdy powinny one korzystać z efektu zaskoczenia i być stosowane ze skutkiem natychmiastowym. Rada nie była więc zobowiązana do wysłuchania B. Al Assad przed jej pierwszym umieszczeniem w wykazie ani nawet przed przyjęciem późniejszych aktów (albowiem Rada nie wskazała żadnej nowej okoliczności w tych aktach). Sąd wskazał ponadto, że B. Al Assad przez kilka miesięcy miała możliwość kwestionowania okoliczności uzasadniających jej umieszczenie i pozostawienie w wykazie.

Sąd stwierdził także, że Rada mogła słusznie domniemywać, że osoby, których powiązania z członkami reżimu syryjskiego zostały udowodnione, mogą być uznane za wspierające reżim lub za czerpiące korzyści z reżimu i, w konsekwencji, za powiązane z nim. Jest tak w przypadku B. Al Assad pomimo śmierci jej małżonka i zbyt ogólnego charakteru odniesienia się przez Radę do jej relacji z „innymi głównymi przedstawicielami reżimu syryjskiego”. Według Sądu bowiem sam fakt, że B. Al Assad jest siostrą prezydenta syryjskiego, wystarcza, aby Rada mogła uznać, iż jest ona powiązana z przywódcami Syrii, tym bardziej że istnienie w tym państwie tradycji rodzinnego sprawowania władzy jest faktem powszechnie znanym, który Rada mogła wziąć pod uwagę Sąd stwierdził w tym względzie, że jeśliby środki ograniczające dotyczyły tylko przywódców reżimu syryjskiego, to cele realizowane przez Radę mogłyby zostać udaremnione, ponieważ ci przywódcy mogliby łatwo obejść owe środki za pośrednictwem swoich krewnych. Sąd wskazał także, że Rada przedłożyła wydruki z witryn internetowych przedstawiających rolę polityczną B. Al Assad, co potwierdza, że jest ona powiązana z reżimem syryjskim. Sąd odrzucił argumenty B. Al Assad oparte na fakcie, że jako matka prowadząca gospodarstwo domowe nie sprawuje ona żadnej funkcji publicznej lub gospodarczej i że jej dzieci uczęszczają już do szkół w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W tym względzie Sąd wskazał, że edukacja szkolna dzieci B. Al Assad w Zjednoczonych Emiratach Arabskich nie wystarcza, aby uznać, iż ta ostatnia przestała solidaryzować się z reżimem syryjskim i musiała w konsekwencji uciekać z państwa. W rzeczywistości, ewentualna zmiana miejsca zamieszkania B. Al Assad może zostać wyjaśniona wieloma innymi względami, takimi jak pogorszenie warunków bezpieczeństwa w Syrii.

Sąd uznał wreszcie, że środki ograniczające ograniczają prawo własności B. Al Assad i mają wpływ na jej życie prywatne, albowiem nie może ona swobodnie korzystać ze swoich dóbr i jej swoboda przemieszczania się jest ograniczona. Niemniej jednak, ze względu na pierwszorzędne znaczenie ochrony ludności cywilnej w Syrii oraz ze względu na odstępstwa przewidziane w zaskarżonych decyzjach (okresowa kontrola decyzji przez Radę), Sąd uznał, że ograniczenia te nie są nieproporcjonalne.

ETS

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.