Krajowa Rada Prokuratury: przekazanie śledztwa ws. więzień CIA - bez naruszeń

Chalid Szejk Mohammed oskarża Polskę o nielegalne przetrzymywanie w Starych Kiejtutach. Foto: Wikipedia.org

10 stycznia Krajowa Rada Prokuratury uznała, że nic nie wskazuje, aby przekazanie do innej prokuratury śledztwa ws. domniemanych więzień CIA w Polsce naruszyło niezależność prokuratorów. O wyjaśnienie niejasności prosiła Fundacja Helsińska.

KRP przypomina, że 24 września 2012 roku wpłynął wniosek Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka o zajęcie przez Radę stanowiska co do ewentualnego naruszenia niezależności prokuratorów, w związku z decyzjami przekazującymi prowadzenie tej sprawy z Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie do Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie oraz zmianą prokuratorów ją prowadzących.

W swoim stanowisku KRP pisze:

Rozpatrując powyższy wniosek członkowie Krajowej Rady Prokuratury zapoznali się z argumentacją przedstawioną na piśmie przez Helsińską Fundację Praw Człowieka, a nadto na posiedzeniu Rady w dniu 8 stycznia 2013 roku wysłuchali stanowiska Pana Adama Bodnara - Wiceprezesa Zarządu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

W sprawie tej przeprowadzono wnikliwą debatę, kierując szereg pytań do przedstawiciela Fundacji.

[…] Krajowa Rada Prokuratury nie znajduje potwierdzenia dla tezy, że przekazanie tego śledztwa nastąpiło z naruszeniem ustawowo zagwarantowanej niezależności prokuratorów.

Jednoznacznego podkreślenia wymaga, iż zarówno decyzje o zmianie prokuratorów prowadzących to postępowanie karne, jak i decyzje o jego przekazaniu do dalszego prowadzenia Prokuraturze Apelacyjnej w Krakowie, znajdują swoje uwarunkowanie prawne w obowiązujących w tym zakresie przepisach.

Krajowa Rada Prokuratury podstawę tych decyzji upatruje w treści § 122 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 roku – Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz § 75 ust. 2 tego aktu prawnego.

Krajowa Rada Prokuratury w decyzjach tych, w chwili obecnej, nie dopatruje się naruszenia gwarancji niezależności prokuratorów ani też naruszenia obowiązujących w tym zakresie unormowań.

Należy przy tym podkreślić, że do Krajowej Rady Prokuratury nie wpłynęły jakiekolwiek sygnały od prokuratorów śledztwo to prowadzących o naruszeniu ich niezależności.

Na kanwie rozpatrywanej sprawy zaznaczyć należy, iż Krajowa Rada Prokuratury wyrażała już jednoznaczne stanowisko dotyczące zasad postępowania przełożonych w zakresie decyzji związanych ze zmianą prokuratorów prowadzących konkretne postępowania karne.

W uchwale nr 142/2012 z 23 lutego 2012 roku wyraziła pogląd, że każda taka decyzja „podyktowana może być wyłącznie dobrem postępowania i wynikać ze stwierdzenia wadliwego prowadzenia postępowania lub sprawowanego nad nim nadzoru”. 

Krajowa Rada Prokuratury podtrzymuje pogląd, że uregulowania prawne zawarte w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 roku – Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, związane z decyzjami polegającymi na zmianie prokuratora prowadzącego postępowanie karne, mogą prowadzić do naruszenia niezależności prokuratorów, dlatego po raz kolejny postuluje zmianę i doprecyzowanie tych przepisów.

Zdaniem Krajowej Rady Prokuratury powyższa argumentacja odnosi się również do decyzji przełożonych związanych z przekazaniem konkretnej sprawy do prowadzenia innej jednostce organizacyjnej prokuratury. Wprowadzenie obowiązku pisemnego uzasadnienia tej decyzji winno, w ocenie Rady, zminimalizować to zagrożenie.

Jednocześnie Krajowa Rada Prokuratury zwraca uwagę na uregulowania zawarte w § 13 ust. 2 uchwalonego przez Radę Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Prokuratorów, uznające nadużywanie instytucji przekazywania sprawy za niedopuszczalne.

Stanowisko KRP podpisał Edward Zalewski, Przewodniczący Krajowej Rady Prokuratury.