Robert Badinter w Trybunale

Robert Badinter demonstruje. Foto: Wikimedia Commons

2 lipca Trybunał Konstytucyjny odwiedził Robert Badinter, jeden z najsłynniejszych prawników francuskich, były prezes rady Konstytucyjnej Republiki Francuskiej. Spotkał się z prezesem Andrzejem Rzeplińskim.

Robert Badinter to we Francji prawnik-instytucja: adwokat, profesor uniwersytetu, eseista i działacz polityczny.

Urodził się w 1928 roku w rodzinie imigrantów żydowskich z Besarabii. Ojciec, deportowany w 1943 roku, zginął w komorze gazowej w Sobiborze.

Po wojnie zdobył świetne wykształcenie na Sorbonie i na Uniwersytecie Columbia. Praktykę adwokacką rozpoczął w 1951 roku w Paryżu, jednocześnie prowadząc pracę naukową na kilku różnych uniwersytetach we Francji, zdobywając najpierw doktorat, potem odpowiednik polskiej habilitacji, wreszcie – profesurę na uniwersytecie Paris-I, gdzie wykładał prawo do przejścia na emeryturę.

Mecenas Badinter wsławił się walką przeciwko karze śmierci – kilku jego klientów uniknęło kary głównej, swoje poglądy wyłożył w książce „Abolicja” (Abolition, wydanie 2000).

Zwalczał też antysemityzm (książka „Zwyczajny antysemityzm”) oraz negacjonizm – ostatnią jego sprawą, w której wystąpił przed sądem, był proces Roberta Faurisson. R. Badinter doprowadził do skazania w 1981 Faurissona za fałszowanie świadectw historycznych i sprzeniewierzenie się intelektualnej neutralności obowiązującej naukowca; m. in twierdził on, że komory gazowe w obozach na Majdanku i w Auschwitz nie mogły skutecznie zabijać.

W 1981 roku gość TK rozpoczął karierę polityczną – został ministrem sprawiedliwości.

W 1986 roku prezydent François Mitterrand powołał go na prezesa Rady Konstytucyjnej, której przewodził do 1995 roku. Pod koniec 1995 roku został senatorem z listy Partii Socjalistycznej.

Robert Badinter wciąż jest bardzo aktywny: w 1991 roku uczestniczył w opracowaniu konstytucji Rumunii. Jest członkiem rady nadzorczej Francuskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Wraz z kilkoma profesorami prawa założył kancelarię Corpus consultant, do której po radę mogą zwracać się wyłącznie prawnicy.

Wreszcie, w 2013 roku gość Trybunału napisał operę „Claude” na podstawie niewielkiej powieści „Claude Gueux” Wiktora Hugo, której tematem, naturalnie, była kara śmierci.

Rozmowy w Trybunale dotyczyły kwestii głównych założeń dwóch projektów funkcjonowania Prokuratury Europejskiej jako sieci ścisłej współpracy prokuratur z wybranych państw członkowskich Unii Europejskiej. Dyskutowano na temat wad i zalet zarówno kolegialnego modelu francusko-niemieckiego, jak i propozycji przygotowanej przez Viviane Reding, Komisarz ds. sprawiedliwości, wymiaru sprawiedliwości i obywatelstwa w Komisji Europejskiej. Przedmiotem rozważań było w szczególności ustalenie ewentualnego zakresu kompetencji Prokuratury Europejskiej, sposobu rozwiązywania konfliktów kompetencji oraz kształtu zależności między Prokuraturą Europejską a prokuraturami krajowymi poszczególnych państw członkowskich. Relacjonując stanowisko rządu francuskiego, prof. Badinter wyraził zainteresowanie opinią przedstawicieli polskich środowisk prawniczych na temat projektu akcentując jednocześnie wagę ewentualnego przystąpienia Polski do tworzonej sieci współpracy. (pr)