Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej 1 lipca 2014 r. orzekł, że szwedzki system wsparcia promujący produkcję zielonej energii na terytorium krajowym jest zgodny z prawem Unii. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do wspierania produkcji energii ze źródeł odnawialnych w innych państwach Unii.

Dyrektywa w sprawie promowania stosowania zielonej energii¹ pozwala państwom członkowskim na wspieranie produkcji zielonej energii. W dyrektywie tej wskazano, że państwa członkowskie, które przyznają wsparcie producentom, nie są zobowiązane do wspierania stosowania zielonej energii wyprodukowanej w innym państwie członkowskim.

W Szwecji zakładom produkującym zieloną energię zlokalizowanym na terytorium krajowym mogą być przyznawane certyfikaty energii elektrycznej. Certyfikaty te mogą być potem sprzedawane dostawcom energii elektrycznej lub niektórym użytkownikom, którzy są zobowiązani, pod rygorem uiszczenia specjalnej opłaty, do posiadania określonej kwoty certyfikatów odpowiadającej udziałowi w całkowitej ilości dostarczonej lub zużytej przez nich energii. Sprzedaż tych certyfikatów umożliwia producentom zielonej energii uzyskanie dodatkowych wpływów, które uzupełniają dochody uzyskiwane przez nich ze sprzedaży energii elektrycznej. Oznacza to, że dodatkowe koszty związane z produkcją zielonej energii, której wytworzenie zawsze jest droższe niż wytworzenie energii ze źródeł nieodnawialnych, są ponoszone przez dostawców i użytkowników.

Spółka Ålands Vindkraft wystąpiła do organów szwedzkich z wnioskiem o przyznanie jej certyfikatów energii elektrycznej w odniesieniu do farmy wiatrowej położonej w Finlandii, w archipelagu Wysp Alandzkich. Wniosek ten został odrzucony ze względu na okoliczność, że certyfikaty takie mogą być przyznawane wyłącznie podmiotom prowadzącym zakłady produkcyjne zlokalizowane w Szwecji.

Spółka Ålands Vindkraft zaskarżyła tę decyzję administracyjną przed sądami szwedzkimi, podnosząc, że zasada swobodnego przepływu towarów sprzeciwia się szwedzkiemu systemowi certyfikatów energii elektrycznej. Według tej spółki skutkiem stosowania owego systemu jest zarezerwowanie około 18% szwedzkiego rynku energii elektrycznej dla producentów zielonej energii, których zakłady są położone w Szwecji, ze szkodą dla importu energii elektrycznej z innych państw członkowskich.

Rozpoznający sprawę Förvaltningsrätten i Linköping (sąd administracyjny w Linköping, Szwecja) zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy szwedzki system certyfikatów energii elektrycznej jest zgodny z prawem Unii.

W wydanym dzisiaj wyroku Trybunał stwierdził przede wszystkim, że szwedzki system zielonych certyfikatów jest systemem wsparcia, który jest objęty zakresem zastosowania dyrektywy, gdyż ma on na celu wspieranie produkcji zielonej energii. Trybunał przypomniał, że dyrektywa nie zobowiązuje państw członkowskich, które postanowiły stosować system wsparcia, do objęcia korzyściami płynącymi z tego systemu zielonej energii wytworzonej na terytorium innego państwa członkowskiego. W konsekwencji szwedzki system wsparcia jest zgodny z dyrektywą.