Trybunał odpowiedział przede wszystkim, że obok „nadzwyczajnych okoliczności”, prawo Unii nie dopuszcza oddzielnej kategorii zdarzeń „szczególnie nadzwyczajnych”, które miałyby skutkować zwolnieniem przewoźnika lotniczego ze wszystkich wynikających z rozporządzenia obowiązków, wtym z obowiązku zapewnienia opieki. Gdyby bowiem okoliczności takie jak te w omawianej sprawie wykraczały, z uwagi na ich przyczynę i wagę, poza ramy pojęcia „nadzwyczajne okoliczności”, miałoby to taki skutek, że przewoźnicy lotniczy byliby zobowiązani do zapewnienia opieki na podstawie rozporządzenia tylko pasażerom linii lotniczych znajdującym się, z powodu odwołania lotu, w sytuacji niedogodnej dla nich w ograniczonym zakresie. Natomiast pasażerowie znajdujący się w szczególnie ciężkiej sytuacji, zmuszeni do pozostawania przez wiele dni na lotnisku, byliby takiej opieki pozbawieni. Stąd też Trybunał odpowiedział, że okoliczności takie jak zamknięcie części europejskiej przestrzeni powietrznej wskutek wybuchu wulkanu, takiego jak wybuch Eyjafjallajökull, stanowią „nadzwyczajne okoliczności”, które nie zwalniają przewoźników lotniczych z obowiązku zapewnienia opieki.

Trybunał wyjaśnił następnie, że rozporządzenie nie przewiduje żadnych ograniczeń, czy to pod względem czasowym, czy to pieniężnym, obowiązku zapewnienia opieki pasażerom, których lot odwołano z powodu nadzwyczajnych okoliczności. Tym samym obowiązki zapewnienia opieki pasażerom spoczywają w całości na przewoźniku lotniczym przez cały okres, w którym ci pasażerowie muszą czekać na zmianę planu podróży. Trybunał podkreślił, że opieka nad pasażerami jest szczególnie ważna, gdy zachodzą przedłużające się „nadzwyczajne okoliczności”, i że to właśnie w przypadkach, gdy oczekiwanie spowodowane odwołaniem lotu jest szczególnie długie, trzeba się upewnić, że pasażer linii lotniczej ma dostęp do artykułów i usług pierwszej potrzeby przez cały czas oczekiwania.

Trybunał stwierdził, wreszcie że choć obowiązek zapewnienia opieki rodzi konsekwencje finansowe dla przewoźników lotniczych, takich konsekwencji nie można uznać za niewspółmierne w stosunku do celu zapewnienia pasażerom wysokiego poziomu ochrony. Waga, jaką ma ten cel, może bowiem uzasadniać negatywne konsekwencje ekonomiczne, nawet poważne, dla niektórych podmiotów gospodarczych. Ponadto przewoźnicy lotniczy, jako przezorne podmioty gospodarcze, powinni przewidzieć koszty związane ze spełnieniem obowiązku zapewnienia opieki. Mogą oni zresztą przerzucić koszty wywołane tym zobowiązaniem na ceny biletów lotniczych.