TK



Kto rozwiązał zgromadzenie „Krakowskich oburzonych”?

Kraków| krakowscy oburzeni| Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji| Urząd Miasta Kraków| ustawa o zgromadzeniach| wojewoda małopolski

włącz czytnik
Kto rozwiązał zgromadzenie „Krakowskich oburzonych”?
Foto: policja.pl

W maju 2012 r. w Krakowie, rozwiązano zgromadzenie tzw. „Krakowskich oburzonych”. W związku z wątpliwościami prawnymi, a także niejasnościami proceduralnymi związanymi z przedwczesnym rozwiązaniem zgromadzenia, HFPC zwróciła się do Ministra Administracji i Cyfryzacji Michała Boniego z wystąpieniem, w którym apeluje o przeanalizowanie przedstawionego problemu oraz podjęcie działań, które zapobiegną podobnym przypadkom w przyszłości.

Zasadnicze zastrzeżenia HFPC dotyczą podstaw rozwiązania legalnie zarejestrowanego zgromadzenia oraz bezczynności organów administracji w zakresie rozpatrzenia odwołań od decyzji o jego rozwiązaniu.

23 maja 2012 r. organizator zgromadzenia otrzymał pismo z Urzędu Miasta Krakowa, w którym wskazano, że w związku z zmniejszeniem liczby uczestników poniżej 15 osób, doszło do samoczynnego rozwiązania zgromadzenia. Organizator wniósł odwołanie od tej decyzji, które nie zostało jednak rozpatrzone. 25 maja 2012 r. przedstawiciele Urzędu Miasta ustnie nakazali zgromadzonym opuszczenie miejsca zgromadzenia, ponownie uzasadniając tę decyzję samorozwiązaniem zgromadzenia. 28 maja 2012 r. pełnomocnik uczestników zgromadzenia, mec. Krzysztof Bielański wniósł odwołanie od tej decyzji. W piśmie z 29 maja 2012 r. Wojewoda Małopolski poinformował zainteresowanych, że ze względu na fakt niewydania pierwotnej decyzji administracyjnej pisma organizatorów nie zostały uznane za odwołania i nie zostaną rozpatrzone. Skarżący nie otrzymali również dotychczas odpowiedzi na zażalenie na bezczynność Wojewody Małopolskiego, jakie zostało skierowane do Ministra Administracji i Cyfryzacji w lipcu 2012 r.

W  wystąpieniu HFPC podkreśliła, że wolność organizowania zgromadzeń oraz uczestniczenia w nich jest jedną z najistotniejszych wartości demokratycznego państwa prawnego. Obywatele, którzy korzystają z prawa do organizowania oraz uczestniczenia w zgromadzeniu, dochowując wszystkich formalności oraz przestrzegając pokojowego charakteru zgromadzenia mają prawo oczekiwać od władz nie tylko tolerowania danego zgromadzenia, lecz również jego ochrony. Podkreślić należy, że szczegółowe regulacje zawarte w ustawie Prawo o zgromadzeniach nie tylko wyczerpująco opisują procedurę odwoławczą, lecz również enumeratywnie wymieniają przesłanki umożliwiające rozwiązanie danej demonstracji.

W związku z tym, HFPC wyraziła swoje wątpliwości dotyczące traktowania zgromadzeń mniejszych (tj. zrzeszających mniej niż 15 osób) jako niepodlegających ochronie wynikającej z regulacji ustawy Prawo o zgromadzeniach i wykorzystywania argumentu o zbyt małej liczbie uczestników jako usprawiedliwienia rozwiązania danego zgromadzenia.

Fundacja zaapelowała również do ministra Boniego o zwrócenie uwagi na zauważalną praktykę wydawania pism o niejasnej klasyfikacji prawnej, która skutkuje ograniczeniem możliwości kontrolowania decyzji godzących w wolność zgromadzeń.

HFPC

Państwo

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.