Radom 1976: płonący gmach KW PZPR

40 lat temu w Radomiu protestujący przeciw drastycznym podwyżkom cen robotnicy zostali brutalnie spacyfikowani przez milicję. Były ofiary śmiertelne, byli ciężko ranni – ale też wiele osób pobitych, poniżonych, upokorzonych, prześladowanych.

Pamięć o tym doświadczeniu nie gaśnie mimo upływu czasu. Wiedzą o tym bardzo dobrze kolejni Rzecznicy Praw Obywatelskich, bo osoby pokrzywdzone przez komunistyczne państwo ciągle piszą do nich skargi. Stąd też zrodził się ostatni w tej sprawie wniosek RPO do Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 kwietnia 2016 r. dotyczący przepisów, na podstawie których przestępstwa funkcjonariuszy władzy komunistycznej zostały umorzone ze względu na przedawnienie. Chodzi o to, że w 1995 r. ustawodawca umożliwił ściganie tylko najpoważniejszych zbrodni komunistycznych. Tymczasem we wniosku mówi się także o znęcaniu się, poniżaniu czy pobiciu, czyli czynach, za które najwyższą karą mogłoby być 5 lat więzienia.

Przede wszystkim zaś chodzi o zapewnienia poczucia sprawiedliwości osobom pokrzywdzonym. O to, by państwo pamiętało i ponosiło odpowiedzialność za każdy przypadek mający znamiona tortur, poniżającego czy nieludzkiego traktowania. Należy to do podstawowego kanonu praw człowieka, który powinien być przestrzegany bez względu na czas historyczny, zmiany polityczne czy inne okoliczności.