2 października 2013 r. Trybunał Konstytucyjny na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym oraz § 48 Uchwały Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Trybunału Konstytucyjnego z 3 października 2006 r. w sprawie Regulaminu Trybunału Konstytucyjnego ogłosi wyrok wydany na posiedzeniu niejawnym w sprawie pozbawienia lekarza weterynarii, wobec którego orzeczono w drugiej instancji karę upomnienia, możliwości odwołania się do sądu apelacyjnego od wymierzonej mu kary dyscyplinarnej.

Trybunał Konstytucyjny ogłosi wyrok w sprawie skargi konstytucyjnej J. G. wydany na posiedzeniu niejawnym, w sprawie zgodności art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 roku o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 87 ust. 1 konstytucji w zakresie, w jakim przepis ten pozbawia lekarza weterynarii, wobec którego orzeczono w drugiej instancji karę upomnienia, możliwości odwołania się do sądu apelacyjnego od wymierzonej mu kary dyscyplinarnej.

Prawomocnym postanowieniem Krajowy Sąd Lekarsko-Weterynaryjny w Warszawie odmówił przyjęcia odwołania lekarza weterynarii J. G. od orzeczenia Sądu Izby Lekarsko-Weterynaryjnej o uznaniu go winnym popełnienia błędu lekarskiego przy leczeniu zwierzęcia i wymierzeniu kary upomnienia. Skarga kasacyjna w tej sprawie nie przysługuje. Skarżący lekarz wyczerpał przewidziany w postępowaniu dyscyplinarnym tok instancji. W jego ocenie Sąd Izby Lekarsko-Weterynaryjnej dokonał swoich ustaleń z naruszeniem przepisów postępowania dyscyplinarnego.

W ocenie skarżącego ograniczenia prawa do sądu mogą zostać ustanowione tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej albo wolności i praw innych osób. Nie mogą naruszać istoty prawa do sądu oraz zamykać obywatelowi drogi do sądu.

Kwestionowany przepis, przez to, że uniemożliwia lekarzowi weterynarii, wobec którego orzeczono w drugiej instancji karę upomnienia, odwołanie się do sądu apelacyjnego od wymierzonej mu kary dyscyplinarnej jest zdaniem skarżącego niezgodny z konstytucją.

Przepis ten faktycznie pozbawia lekarza weterynarii możliwości kwestionowania przed sądem prawidłowości postępowania dyscyplinarnego i zasadności wymierzenia w ramach tego postępowania kary upomnienia. Kara ta - jak podkreśla skarżący ingeruje w sferę konstytucyjnych praw i wolności lekarza weterynarii, dotyka bowiem jego godności, dobrego imienia czy zaufania innych, zwłaszcza, że jest to zawód zaufania publicznego.