TK



SN: sprawiedliwość dziejowa rozstrzyga się w sądach, a powinna w Sejmie

Dekret PKWN| księgi wieczyste| PRL| Prokuratoria Generalna SP| reforma rolna| reprywatyzacja| RPO| Tonsil SA| zasiedzenie

włącz czytnik

Sąd Najwyższy posłużył się tu pewną sztuczną konstrukcja prawną – zawieszenia wymiaru sprawiedliwości. Mianowicie - nie można przyjąć, iż właściciele nieruchomości przejętej przez Skarb Państwa z naruszeniem prawa mogli efektywnie na drodze prawnej dochodzić jej zwrotu do chwili wejścia w życie ustawy z 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 4, poz. 8). Na przeszkodzie stał niezależny od nich, wywołany uwarunkowaniami politycznymi, obiektywny stan o powszechnym zasięgu oddziaływania. Stan taki jest porównywalny ze stanem siły wyższej (zawieszenia wymiaru sprawiedliwości).

Uniemożliwia on uprawnionemu dochodzenie swych roszczeń przed sądem lub innym organem i w konsekwencji powodującym zawieszenie biegu przedawnienia oraz zasiedzenia.

Skutki oddalenia skargi kasacyjnej

SN w obecnym składzie podzielił koncepcję głoszącą, że w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w stosunku do dochodzenia pewnych roszczeń można było mówić o ,,zawieszeniu wymiaru sprawiedliwości".

Według dr Marcina Gocłowskiego starszego radcy Prokuratorii Generalnej oddalenie kasacji oznacza, że sądy będą uwzględniały pozwy innych grup społecznych poszkodowanych w PRL, które były  prześladowane za dochodzenie swoich praw. Taką szansę daje właśnie instytucja siły wyższej ujęta w uchwale  z 26 października 2007 r.. A zatem – zdaniem Prokuratorii – na stan zawieszenia wymiaru sprawiedliwości w PRL będą mogli się powoływać prześladowani przez władze komunistyczne świadkowie Jehowy, Żydzi, członkowie opozycji demokratycznej, ziemiaństwo, arystokracja, a nawet Ślązacy.

W omawianej sprawie sądy powołały się na wspomnianą uchwałę, oraz na art. 121 pkt 4 k.c., który stanowi, że bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu co do wszelkich roszczeń, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może ich dochodzić przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju przez czas trwania przeszkody. Przepis ten oraz przepisy o zawieszeniu i przerwie przedawnienia odpowiednio stosuje się do biegu terminu zasiedzenia (art. 175 k.c.).

Państwo

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.