Sąd Okręgowy, poprzez sformułowane pytanie prejudycjalne, zmierza do ustalenia, czy w każdym wypadku nienotyfikowania przepisów technicznych Komisji niedopuszczalne jest ich stosowanie przeciwko jednostce, czy też ta swoista sankcja nie musi być stosowana w sytuacji, gdy przepisy techniczne dotyczą swobód traktatowych mogących podlegać ograniczeniom na podstawie art. 36 TfUE. W uzasadnieniu pytania Sąd ten wskazał na argumenty przemawiające za tym, że sankcja niestosowania nienotyfikowanych przepisów technicznych nie powinna działać automatycznie wówczas, gdy przepisy te realizują cele określone w art. 36 TfUE. W takiej sytuacji, w ocenie Sądu Okręgowego w Łodzi, sąd krajowy powinien najpierw dokonać oceny, czy przepis techniczny służy ochronie ww. celów, a dopiero następnie, w razie negatywnej odpowiedzi na to pytanie, odmówić stosowania przepisu technicznego.

Sąd Najwyższy w powiększonym składzie, dostrzegając wagę argumentów podniesionych w skierowanym do Trybunału Sprawiedliwości UE pytaniu prejudycjalnym oraz uznając, że odpowiedź Trybunału jest kluczowa dla rozstrzygnięcia sprawy z wniosku Prokuratora Generalnego, zawiesił postępowanie do czasu udzielenia przez Trybunał luksemburski odpowiedzi na pytanie prejudycjalne Sądu Okręgowego w Łodzi. Jednocześnie Sąd Najwyższy odroczył sporządzenie uzasadnienia postanowienia do 7 dni.

Uwaga od redakcji Obserwatora Konstytucyjnego: 21 października o godz. 9:00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna pytanie prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach o zbadanie zgodności przepisów art. 89 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych w zakresie, w jakim dopuszczają stosowanie wobec tej samej osoby fizycznej, za ten sam czyn kary pieniężnej i odpowiedzialność za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 lub wykroczenie skarbowe z art. 107 § 4 ustawy z dnia 10 września 1999 roku - Kodeks karny skarbowy z art. 2, art. 30 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.