Zdanie odrębne zgłosiła sędzia TK Teresa Liszcz.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że problemem pojawiającym się na tle rozpatrywanej sprawy jest kwestia konstytucyjności reprezentacji osoby małoletniej pokrzywdzonej przestępstwem w postępowaniu karnym w świetle ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego. Trybunał uznał, że tylko wprowadzenie kuratora, jako obiektywnego reprezentanta dziecka w postępowaniu karnym, minimalizuje niebezpieczeństwo konfliktu pomiędzy interesem rodzica, chcącego reprezentować dziecko w procesie toczącym się przeciwko drugiemu z rodziców, a interesem dziecka. Stwarza też gwarancję podejmowania możliwie najbardziej obiektywnych decyzji w przedmiocie wykonywania praw małoletniego jako pokrzywdzonego. Trybunał wskazał również na zagrożenia związane z dokonywaniem –na wstępnym etapie postępowania przygotowawczego – oceny tego, czy rodzic we właściwy sposób dziecko będzie reprezentował.

Trybunał Konstytucyjny – w trybie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym – podjął postanowienie sygnalizacyjne, w którym przedstawił Sejmowi RP uwagi dotyczące niezbędności podjęcia działań ustawodawczych, zmierzających do usunięcia nieprawidłowości w postępowaniach karnych, w których osoby małoletnie, pokrzywdzone w wyniku przestępstwa rodzica lub rodziców, reprezentowane są przez kuratora ustanowionego przez sąd opiekuńczy. Trybunał Konstytucyjny uznał za konieczne wprowadzenie unormowań, które określiłyby kompetencje osób mogących pełnić funkcję kuratora procesowego dla dziecka w tego typu sprawach oraz obowiązek informowania rodzica o przebiegu sprawy.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Leon Kieres, sprawozdawcą była sędzia TK Małgorzata Pyziak-Szafnicka.

Zespół Prasy i Informacji TK