TK stwierdził, że możliwość powołania recenzenta spośród członków CK nie wyklucza możliwości sporządzenia przez niego recenzji rzetelnej i bezstronnej. Recenzent, tak jak każdy członek CK, jest wybierany spośród osób o wysokich kwalifikacjach merytorycznych, cieszących się poważaniem środowiska naukowego. W wąskiej dyscyplinie naukowej może być jedną z niewielu osób, które mogą fachowo ocenić dorobek naukowy doktoranta i wartości pracy doktorskiej. Jego opinia nie wiąże CK i w razie wątpliwości zawsze może być zweryfikowana przez powołanie dodatkowego recenzenta. Jeśli opinia jest negatywna, powołanie nowego recenzenta spoza składu CK jest konieczne. Te wszystkie argumenty przemawiając za zgodnością z zasadą sprawiedliwości proceduralnej § 9 ust. 1 in fine Statutu CK.

Z kolei § 14 Statutu CK stanowi, że postępowanie CK do chwili wydania decyzji ma charakter niejawny. Konstytucja expressis verbis nie formułuje wymogu jawności w takim postępowaniu, jak postępowanie przed CK. Także i to postępowanie powinno jednak być ukształtowane zgodnie z wymogami sprawiedliwości proceduralnej. Rozpatrując odwołanie doktoranta od uchwały o odmowie nadania mu stopnia doktora Centralna Komisja może albo utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę, albo uchylając ją, przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia. CK nie ma zatem kompetencji do nadania stopnia doktora. Występuje ona jako instytucja niezależna, która w sposób obiektywny ma dokonać ponownej oceny dorobku naukowego doktoranta. Postępowanie przed CK nie daje możliwości wypowiedzenia się osobie zwracającej się do CK (zgodnie z zasadą kontradyktoryjności). Nie ma więc konieczności zapewnienia doktorantowi wpływu na dobór recenzentów lub tym bardziej na decyzję podejmowaną przez CK. Postępowanie przed CK jest ukształtowane odmiennie aniżeli postępowanie przed radą wydziału. To ostatnie realizowane jest z dużym uwzględnieniem zasady jawności postępowania (jawność rozprawy doktorskiej i recenzji, publiczny charakter obrony rozprawy doktorskiej). Na tym etapie postępowania doktorant ma możliwość przedstawienia swojego stanowiska zarówno względem przygotowanej rozprawy doktorskiej, jak i względem jej oceny przez recenzentów. Postępowanie przed CK ma charakter niejawny, zaś jego celem nie jest ponowna obrona przez doktoranta rozprawy doktorskiej czy ponowna prezentacja polemiki z oceną wyrażoną przez recenzentów powołanych w przewodzie doktorskim, lecz ocena całości przewodu doktorskiego przez CK.