TK



TK: przepis o opłatach za czynności jednostek dozoru technicznego jest niezgodny z konstytucją

cywilnoprawna równość stron| jednostki dozoru technicznego| Marek Kotlinowski| Małgorzata Pyziak–Szafnicka.| Minister Gospodarki

włącz czytnik
TK: przepis o opłatach za czynności jednostek dozoru technicznego jest niezgodny z konstytucją

Kwestionowany przepis dotyczący wysokości opłat za czynności jednostek dozoru technicznego jest niezgodny z konstytucją.

27 maja 2014 r. o godz. 13:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi Wydział XVIII Cywilny dotyczące wysokości opłat za czynności jednostek dozoru technicznego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 2 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 listopada 2010 r. w sprawie wysokości opłat za czynności jednostek dozoru technicznego jest niezgodny z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, a tym samym z art. 92 ust. 1 konstytucji.

Powyższy przepis traci moc obowiązującą z dniem 30 listopada 2014 r. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Ustawodawca, wprowadzając w art. 34 ust. 1 ustawy o dozorze technicznym (dalej: u.d.t). opłaty za czynności jednostek dozoru technicznego, określił podmioty zobowiązane do ich ponoszenia (art. 34 ust. 2 u.d.t.) oraz udzielił upoważnienia do określenia ich wysokości, w drodze rozporządzenia. Nakazał przy tym właściwemu ministrowi uwzględnienie w szczególności rodzajów urządzeń technicznych oraz czynności wykonywanych przez jednostki dozoru technicznego, za które pobierane są opłaty (art. 34 ust. 3 w związku z ust. 1 u.d.t.). Ustawodawca połączył kwestię opłat z pojęciem czynności wykonywanych przez jednostki dozoru technicznego w ten sposób, że opłaty te uiszczają osoby fizyczne, prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na rzecz których wykonywane są czynności dozoru technicznego (art. 34 ust. 2 u.d.t). Z woli ustawodawcy opłata na rzecz Urzędu została więc ustalona jako ekwiwalent świadczenia polegającego na dokonaniu czynności nadzoru technicznego. W art. 34 ust. 3 u.d.t. brak jest natomiast upoważnienia do wprowadzenia zagregowanej opłaty rocznej za nadzór nad określonym urządzeniem, a w szczególności – brak upoważnienia do nałożenia na wszystkich użytkowników urządzeń poddanych dozorowi obowiązku składania deklaracji rocznych, obowiązku obwarowanego sankcją finansową. Tymczasem Minister Gospodarki w rozporządzeniu w zasadzie zaniechał określenia wysokości opłat za poszczególne czynności dozoru technicznego (określił tylko stawkę za godzinę pracy), do czego był upoważniony ale zarazem zobowiązany, a zamiast tego, w pkt 1 załącznika do rozporządzenia, zawarł listę 40 urządzeń, określając w stosunku do każdego z nich zryczałtowaną opłatę roczną. Wprowadzając obowiązek składania – z góry na cały kolejny rok – deklaracji co do zamiaru eksploatacji urządzenia oraz zgłoszenia o wycofaniu ich z eksploatacji, oderwał pobór opłaty od wykonywanych przez Urząd czynności dozoru technicznego. Jednocześnie  Minister Gospodarki wykreował nieprzewidzianą w ustawie sankcję za brak zgłoszenia, w ustalonym przez siebie terminie, zamiaru wycofania urządzenia z eksploatacji. Oznacza to, że kwestionowane przepisy rozporządzenia są niezgodne z treścią upoważnienia ustawowego zawartego w art. 34 ust. 3 u.d.t. i tym samym – z art. 92 ust. 1 konstytucji.

Poprzednia 12 Następna

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.