5 listopada 2013 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący zasad przyznawania stypendiów rektorskich i stypendiów ministra.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:
- Art. 184 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym w zakresie, w jakim wyłącza prawo studentów studiujących równocześnie na kilku kierunkach studiów do otrzymywania stypendiów, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, jest zgodny z art. 32 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 70 ust. 4 konstytucji.
- Art. 184 ust. 5 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym w zakresie, w jakim wyłącza prawo studentów kontynuujących naukę na drugim kierunku po ukończeniu jednego kierunku studiów do otrzymywania stypendiów, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, jest zgodny z art. 32 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 70 ust. 4 konstytucji.
W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Trybunał Konstytucyjny ocenił przepisy ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (dalej: u.p.s.w.), które odnoszą się do zasad wypłacania stypendium rektora dla najlepszych studentów i stypendium ministra za wybitne osiągnięcia. W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich, przyjęte w art. 184 ust. 4 i 5 u.p.s.w. (w zakresie określonym w sentencji wyroku) budziły wątpliwości z punktu widzenia zasady równości wobec prawa (art. 32 konstytucji) w związku z wynikającą z art. 2 konstytucji zasadą sprawiedliwości społecznej i art. 70 ust. 4 konstytucji, który nakłada na władze publiczne obowiązek zapewnienia obywatelom powszechnego i równego dostępu do wykształcenia.

Trybunał Konstytucyjny zgodził się z wnioskodawcą, że na gruncie art. 184 ust. 4 i 5 u.p.s.w. doszło do nierównego potraktowania tych osób, które posiadają status studenta oraz spełniają warunki wymagane do uzyskania stypendium rektora i/lub stypendium ministra, określone w art. 181 u.p.s.w. Jednocześnie podkreślił, że odstępstwo od równego traktowania nie prowadzi jeszcze do uznania wprowadzających je przepisów za niekonstytucyjne. Trybunał uznał, że na tle badanej regulacji, odstępstwo od zasady równości było usprawiedliwione.