Trybunał Sprawiedliwości Uniii Europejskiej - widok ogólny

Trybunał Sprawiedliwości potwierdził niedopuszczalność skargi 5217 osób fizycznych na kilka „decyzji” EBC z dnia 6 września 2012 r., w tym tych w sprawie OMT. Sąd Unii Europejskiej słusznie stwierdził, że osoby te nie mają legitymacji procesowej, bowiem sporne „decyzje” nie dotyczą ich bezpośrednio.

W dniu 6 września 2012 r. Rada Prezesów EBC przyjęła decyzję dotyczącą szeregu cech technicznych bezwarunkowych transakcji monetarnych Eurosystemu na wtórnych rynkach obligacji skarbowych („decyzję w sprawie OMT”) oraz decyzję w sprawie dodatkowych środków służących zapewnieniu dostępności zabezpieczeń dla partnerów handlowych w celu pozostawienia im dostępu do transakcji polegających na wnoszeniu wkładów gotówkowych do Eurosystemu. Tekst tych decyzji został podany wyłącznie w komunikatach prasowych z tego samego dnia.

Sven von Storch i 5216 innych osób wnieśli skargę do Sądu Unii Europejskiej o stwierdzenie nieważności tych decyzji¹.

Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2013 r.² Sąd uznał skargę za niedopuszczalną ze względu na brak legitymacji procesowej. Stwierdził on bowiem, że sporne decyzje nie dotyczą bezpośrednio osób wnoszących skargę.

S. von Storch i 5216 innych osób wnieśli zatem odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości mające na celu uchylenie postanowienia Sądu.

W dzisiejszym postanowieniu Trybunał oddalił odwołanie jako oczywiście bezzasadne.

Zdaniem Trybunału Sąd nie dopuścił się błędu co do prawa orzekając, że decyzja w sprawie OMT, nawet gdyby wywierała wiążące skutki prawne, nie może być uważana za wywierającą bezpośrednie skutki na sytuację prawną zainteresowanych jednostek, ponieważ decyzja ta w każdym wypadku wymaga aktów wykonawczych, aby mogła takie skutki wywierać.

W odniesieniu do argumentu, zgodnie z którym decyzja w sprawie OMT zagraża sytuacji prawnej 5217 jednostek, a zatem dotyczy ich bezpośrednio jako posiadaczy zasobów finansowych, których wartość może ulec obniżeniu w przewidywalnej przyszłości, Trybunał – podobnie jak Sąd – stwierdził, że negatywne konsekwencje, jakie decyzja w sprawie OMT mogłaby spowodować na płaszczyźnie ekonomicznej dla zainteresowanych jednostek (jak w szczególności obniżenie wartości ich majątku) dotyczą sytuacji faktycznej tych osób, a nie ich sytuacji prawnej.

Ponadto Sąd nie dopuścił się błędu co do prawa stwierdzając, że odrzucenie skargi z powodu niedopuszczalności nie zagraża prawu do skutecznej ochrony sądowej. Biorąc bowiem pod uwagę fakt, że sporne decyzje w każdym wypadku wymagają środków wykonawczych ze strony krajowych banków centralnych, jednostki mają w szczególności możliwość zaskarżyć te środki przed sądem krajowym, i w ramach tego postępowania podnosić nieważność owych decyzji, skłaniając w ten sposób sąd krajowy do skierowania pytania prejudycjalnego do Trybunału.