2. Autorzy petycji powołują art. 124 w zw. z art. 112 Konstytucji jako podstawę niekonstytucyjności instytucji oświadczeń senatorskich, podnoszą tym samym, iż regulamin drugiej izby w powyższym zakresie wykracza poza konstytucyjnie określone granice regulacji regula­minowych, wskazują również „iż w żadnym miejscu Konstytucja ani także materia ustawowa nie umożliwia Senatowi RP realizowania funkcji kontrolnej nad Radą Ministrów, organami i instytucjami państwowymi lub samorządowymi”. Tym samym uznać należy, iż autorzy petycji zarzucają senackim regulacjom regulaminowym także niezgodność z art. 95 ust. 2 Konstytucji, chociaż wprost tego nie formułują.

3. Spośród trzech obszarów podlegających regulacji regulaminowej w niniejszej sprawie za­sadnicze znaczenie ma ten wskazujący, iż materia regulaminowa obejmuje sposób wykonywania konstytucyjnych i ustawowych obowiązków organów państwowych wobec Senatu. Do materii regulaminowej należy więc, co warto podkreślić, określenie sposobu wykonania także ustawo­wych (a nie tylko konstytucyjnych) obowiązków organów państwowych wobec izb parlamentu.

Ustawa o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 1996 r. Nr 73, poz. 350 ze zm.) przyznała senatorom na równi z posłami (także stałym i nadzwyczajnym komisjom senackim i sejmowym) szereg uprawnień, które rodzą obowiązki po stronie organów państwowych. Se­natorowie na mocy ww. ustawy posiadają prawo do uzyskiwania od członków Rady Ministrów oraz przedstawicieli właściwych organów i instytucji państwowych i samorządowych informacji i wyjaśnień „w sprawach wynikających z wykonywania obowiązków (...) senatorskich” (art. 16 ust. 1). Ponadto senatorowie mają prawo - w ramach wykonywania swojego mandatu - do uzyskiwania informacji i materiałów oraz wglądu w działalność m. in. organów admini­stracji rządowej i samorządu terytorialnego (art. 19 ust. 1), a także do podejmowania interwen­cji m. in. w organie administracji rządowej i samorządu terytorialnego, zakładzie lub przedsię­biorstwie państwowym oraz organizacji społecznej. Kierownicy tych jednostek są obowiązani do niezwłocznego przyjęcia senatora, który przybył w związku ze sprawą wynikającą z wyko­nywania jego mandatu, oraz do udzielenia informacji i wyjaśnień dotyczących sprawy. Pod­jęcie interwencji przez senatora rodzi po stronie wskazanych w ustawie organów i jednostek obowiązek powiadomienia senatora (najpóźniej w ciągu czternastu dni) o stanie rozpatrywania sprawy i ostatecznego jej załatwienia w terminie uzgodnionym z senatorem (art. 20).