Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną HFPC na odmowę udostępnienia dokumentu „Zadania urzędów kontroli skarbowej na rok 2013”.

HFPC wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o udostępnienie tego dokumentu, ponieważ z doniesień medialnych wynikało, że miał on wprowadzać „minimalny próg skuteczności” kontroli skarbowych na poziomie 71%. Oznacza to, że taki właśnie procent kontroli ma kończyć się wykryciem nieprawidłowości. Kolejno Minister Finansów, a następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówiły dostępu do tego dokumentu.

WSA odmawiając HFPC udostępnienia dokumentu stwierdził, że w świetle prawa istnieją dwa rodzaje tajemnicy skarbowej. Tajemnicę skarbową mogą stanowić wszystkie informacje gromadzone i przetwarzane w ramach kontroli skarbowej. Innymi słowy chronione z jej mocy miałyby być wszystkie informacje będące w dyspozycji organu kontroli skarbowej, niezależnie od tego przez kogo i w jakich okolicznościach zostały wytworzone.

HFPC wniosła skargę kasacyjną w tym sporze. W skardze do NSA HFPC zarzucała naruszenie konstytucyjnego prawa do informacji publicznej. NSA stwierdził, że z brzmienia art. 34 ustawy o kontroli skarbowej jasno wynika, że jedynie informacje gromadzone i przetwarzane w ramach kontroli skarbowej stanowią tajemnicę skarbową, a zatem nie może jej stanowić dokument programowy określający działalność organów skarbowych, którego żądała HFPC.

NSA stwierdził zatem, że w polskim porządku prawnym mamy do czynienia z jednym reżimem tajemnicy skarbowej, którym objęte są tylko te informacje, które mogłyby ujawnić indywidualne dane podatników.

Sprawa była prowadzona w ramach programu „Klinika Prawa człowieka a podatki”. HFPC przed NSA reprezentował adw. Artur Pietryka.