Zważywszy, że rabaty lojalnościowe przyznawane przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą mogą, ze względu na sam swój charakter, prowadzić do ograniczenia konkurencji, Komisja nie była zobowiązana – wbrew temu, co twierdzi Intel – do dokonywania oceny okoliczności niniejszej sprawy w celu wykazania, że konkretnym lub potencjalnym skutkiem rabatów było wykluczenie konkurentów z rynku.

Sąd stwierdził w tym kontekście, że nie zachodzi konieczność analizowania w świetle kryterium określanego w języku angielskim mianem „as efficient competitor test”, czy Komisja prawidłowo zbadała kwestię, czy rabaty te mogły skutkować wykluczeniem z rynku konkurenta równie efektywnego jak Intel. Zastosowanie tego kryterium sprowadza się konkretnie do ustalenia ceny, po której konkurent równie efektywny jak przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą powinien oferować swe produkty, tak aby zrekompensować klientowi utratę rabatu przyznanego przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą. Ponieważ rabaty lojalnościowe przyznawane przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą mogą, ze względu na sam swój charakter, prowadzić do ograniczenia konkurencji, Komisja nie była zobowiązana do wykazania, w ramach analizy okoliczności niniejszej sprawy, że rabaty przyznane przez Intela mogły skutkować wykluczeniem AMD z rynku. Co więcej, nawet jeśli konkurent byłby w stanie pokryć swe koszty pomimo przyznanych rabatów, nie oznaczałoby to, że nie można w takiej sytuacji mówić o powstaniu skutku wykluczenia. Mechanizm rabatów lojalnościowych jest bowiem w stanie utrudnić dostęp do rynku konkurentom przedsiębiorstwa zajmującego pozycję dominującą nawet wtedy, gdy ów dostęp nie jest niemożliwy z ekonomicznego punktu widzenia.

W odniesieniu do płatności przyznanych spółce Media-Saturn, Sąd stwierdził, że chodzi tu o taki sam mechanizm antykonkurencyjny jak praktyki stosowane względem producentów komputerów, tylko usytuowany na niższym ogniwie łańcucha dostaw. Komisja nie była więc zobowiązana do badania, w świetle okoliczności niniejszej sprawy, czy płatności te były w stanie ograniczyć konkurencję. Instytucja ta powinna była jedynie wykazać, że Intel przyznał korzyść finansową uzależnioną od spełnienia warunku wyłączności.