Trybunał przypomniał następnie, iż uregulowanie gier losowych należy do dziedzin, w których pomiędzy państwami członkowskimi istnieją znaczne rozbieżności dotyczące wartości moralnych, religijnych i kulturalnych, a w braku harmonizacji na poziomie Wspólnoty do każdego państwa członkowskiego z osobna należy ocena według własnej skali wartości wymogów związanych z ochroną mających znaczenie interesów. Jak zostało już uznane w orzecznictwie Trybunału, ograniczanie oferty gier losowych i zwalczanie przestępczości związanej z tym iż grami mogą uzasadniać ograniczenia podstawowych swobód.

Trybunał podkreślił jednak, że ograniczenia ustanawiane przez państwa członkowskie muszą spełniać przesłanki w zakresie proporcjonalności i niedyskryminacji, zapewniając przy tym skutecznie realizację wskazywanych celów w sposób spójny i systematyczny.

Ustalenie, czy krajowe przepisy rzeczywiście realizują cel ograniczenia sposobności do korzystania z gier losowych i zwalczania wywoływanej przez nie przestępczości należy do sądu krajowego.

Niemniej jednak Trybunał sugeruje sądowi krajowemu, aby ten, jeżeli chodzi o pierwszy cel, uwzględnił różne okoliczności cechujące ramy prawne i praktyczny sposób funkcjonowania OPAP, takie jak okoliczność, iż OPAP przysługują prawa i przywileje w zakresie reklamowania gier losowych, jakie organizuje lub okoliczność, iż maksymalna stawka zakładu jest określana w odniesieniu do kuponu (a nie w odniesieniu do gracza). Co się tyczy drugiego celu sąd krajowy będzie musiał zbadać, czy kontrola państwowa jest rzeczywiście realizowana, biorąc pod uwagę fakt, iż środek tak ograniczający jak monopol musi podlegać ścisłej kontroli, gdy tymczasem OPAP, będąca spółka akcyjną notowaną na giełdzie papierów wartościowych, podlega jedynie powierzchownemu nadzorowi państwa greckiego.

W konsekwencji Trybunał udzielił odpowiedzi, iż prawo Unii stoi na przeszkodzie krajowym przepisom, które przyznają jednemu podmiotowi monopol w zakresie gier losowych, w rzeczywistości nie redukując sposobności do gry, jeżeli, po pierwsze, przepisy te nie ograniczają działalności w tej dziedzinie w sposób spójny i systematyczny, i po drugie, jeżeli nie zapewniają one ścisłej kontroli ekspansji gier losowych jedynie w zakresie koniecznym do zwalczania przestępczości.