Następnie Trybunał stwierdził, że co do zasady system, który uzależnia kwotę sankcji od kwoty niezgłoszonych środków pieniężnych nie jest sam w sobie nieproporcjonalny. Podobnie, warunek proporcjonalności, jaki powinny spełniać sankcje wprowadzone przez państwa członkowskie, nie zobowiązuje właściwych organów do uwzględniania konkretnych i szczególnych okoliczności każdego przypadku, takich jak umyślność i recydywa.

Niemniej jednak, z uwagi na to, że odnośne naruszenie polega wyłącznie na naruszeniu obowiązku zgłoszenia, a nie na uczestnictwie w oszukańczych lub bezprawnych czynnościach, grzywna, której wysokość odpowiada 60% kwoty niezgłoszonych środków pieniężnych, jeżeli kwota ta przekracza 50.000 EUR, nie jest proporcjonalna. W rzeczywistości bowiem, taka grzywna wykracza poza to, co jest konieczne dla zagwarantowania przestrzegania danego obowiązku i zapewnienia realizacji celów zamierzonych przez rozporządzenie.

Wreszcie, Trybunał stwierdził, że rozporządzenie przewiduje możliwość zatrzymania kwoty niezgłoszonych środków pieniężnych w celu umożliwienia właściwym organom dokonania koniecznych kontroli i weryfikacji odnośnie do pochodzenia tych środków pieniężnych, przewidzianego ich wykorzystania i ich przeznaczenia. W ten sposób sankcja, która polegałaby na grzywnie w niższej wysokości połączonej ze środkiem w postaci zatrzymania niezgłoszonych środków pieniężnych, mogłaby być w stanie osiągnąć cele zamierzone przez rozporządzenie bez wykraczania poza granice tego, co jest konieczne w tym celu.

W tych okolicznościach Trybunał orzekł, że rozporządzenie sprzeciwia się regulacji węgierskiej, w zakresie, w jakim sankcjonuje ona naruszenie obowiązku zgłoszenia grzywną w wysokości odpowiadającej 60% niezgłoszonej kwoty środków pieniężnych, jeżeli kwota ta przekracza 50.000 EUR.

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.

¹Rozporządzenie (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2 005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty (Dz.U. L 309, s. 9).
Trybunał Sprawiedliwości UE