Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem jest działanie dwustopniowe:
•Pierwszym krokiem byłoby wykorzystanie potencjału obowiązujących traktatów, w celu opracowania ulepszonego mechanizmu rozwiązywania przyszłych kryzysów rządów prawa. Wierzę, że możemy przyjąć podobne podejście przez analogię do artykułu 7 procedury postępowania Komisji wobec naruszeń traktatów, wzywając do „usunięcia uchybienia” państwo członkowskie, o którym mamy powody sądzić, że rozwija się w nim systemowy kryzys rządów prawa.
•Drugim krokiem byłoby zbudowanie silnego fundamentu pod bardziej dalekosiężne reguły przestrzegania, wyposażając Komisję w uprawnienia do monitorowanie i nakładania sankcji. Mogę sobie wyobrazić, że przedstawimy kilka wariantów takiego mechanizmu: bardziej pragmatycznych, jak i bardziej ambitnych, takich jak: obniżenie bardzo wysokich progów uruchamiania przynajmniej pierwszego etapu Artykułu 7 procedury, rozszerzenie uprawnień Agencji Praw Podstawowych lub zniesienie Artykułu 51 naszej Karty Praw Podstawowych, tak aby wszystkie podstawowe prawa były w państwach członkowskich stosowane bezpośrednio.

Uważam, że powinniśmy być co najmniej tak ambitni, jeśli chodzi o budowę państw prawa i praw podstawowych, jak obecnie w dziedzinie budowy nowych mechanizmów finansowych, solidarności, wspólnych reguł fiskalnych oraz unii bankowej w Unii Europejskiej.

Bo choć banki i budżety są z pewnością bardzo ważne dla naszej gospodarki, to Europa jest czymś więcej niż banki i budżet.(pr)