Trybunał zakwestionował możliwość stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej po znacznym upływie czasu od jej wydania, gdy decyzja ta korzysta przez kilkadziesiąt lat z domniemania zgodności z prawem i wywołuje skutki polegające na nabyciu prawa przez jej adresatów.

W trakcie konferencji prasowej pominięte zostały istotne skutki prawne wyroku TK z dnia 12 maja 2015 r. dla reprywatyzacji, co może wpływać na nieprawidłowy odbiór tego orzeczenia przez opinię publiczną.

Reprywatyzacja wynikała często ze stwierdzania nieważności decyzji sprzed kilkudziesięciu lat, wydawanych z uwzględnieniem przepisu, który Trybunał uznał za niekonstytucyjny. Trybunał stwierdzając niekonstytucyjność art. 156 § 2 k.p.a. orzekł więc odwrotnie niż to mogło zostać odczytane przez opinię publiczną z kontekstu wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego na tej konferencji prasowej.

Nie podano istotnej informacji, że Trybunał we wskazanym wyroku zakwestionował określoną możliwość usuwania z obrotu prawnego dawnych decyzji. Usuwanie tych decyzji z obrotu prawnego otwierało możliwość tzw. dzikiej reprywatyzacji.

3.

Żadnego pokrycia w treści wyroku z 12 maja 2015 r. nie znajdują również słowa: „Stwierdzono w tym wyroku, że (...) – to już jest z uzasadnienia – to powinno być 10 lat [tj. ograniczenie czasowe możliwości stwierdzenia nieważności decyzji – przyp. BTK]. I po 10 latach nawet najbardziej bezprawna decyzja będzie już niepodważalna.”

Ani z sentencji, ani z uzasadnienia wyroku nie wynika, że możliwość stwierdzenia nieważności decyzji w trybie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. musi być ograniczona w ten podany sposób. W uzasadnieniu wyroku (pkt 10.7) Trybunał wskazał nawet wyraźnie, że: „nie przesądził o tym, czy właściwym sposobem realizacji tego postulatu jest dziesięcioletni termin prekluzyjny, który ogranicza stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych obarczonych niektórymi innymi wadami. Ustawodawca dysponuje swobodą w wyborze instrumentów prawnych służących realizacji wskazanych wartości konstytucyjnych”.

Tym samym nie ma żadnego uzasadnienia wygłoszona następnie teza, że „po 10 latach nawet najbardziej bezprawna decyzja będzie już niepodważalna”.

Teza ta nie ma ponadto uzasadnienia na tle obowiązującego stanu prawnego, ponieważ zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., w części niezakwestionowanej przez TK, bez ograniczeń czasowych może zostać stwierdzona nieważność decyzji z innej przyczyny niż rażące naruszenie prawa, tj. wydanie jej bez podstawy prawnej. Wyrok TK stwierdza, że zasada pewności obrotu prawnego ogranicza w szczególnych przypadkach możliwość uchylenia decyzji.