Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan zamierza skierować do Trybunału Konstytucyjnego sprawę opodatkowania dodatkowych świadczeń pracowniczych. Wynika to z oświadczenia, jakie PKPP Lewiatan opublikowała. Pracodawcy piszą:

Fiskus próbuje opodatkować kolejne pozapłacowe świadczenia pracownicze, np. imprezy integracyjne. Jeżeli tak dalej pójdzie to urzędy skarbowe będą sięgać po podatek od wszystkich dodatkowych świadczeń pracowniczych. Dlatego Rada Podatkowa PKPP Lewiatan apeluje do resortu finansów, aby zmienił obowiązujące przepisy. W tych działaniach liczy na wsparcie związków zawodowych. Jeśli to nie przyniesie spodziewanych efektów, rozważy skierowanie wniosku do Trybunału Konstytucyjnego.
W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze stosunku pracy został zdefiniowany bardzo szeroko. Jest to praktycznie każda korzyść związana z wykonywaną pracą, w tym wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawa przewiduje jednak, że nieodpłatne świadczenia - żeby stanowiły przychód pracownika - muszą być otrzymane, w przeciwieństwie do wartości pieniężnych, które mogą być również pozostawione do dyspozycji.

Wartość pieniężną niepłatnych świadczeń ustala się: według cen stosowanych wobec innych odbiorców (jeśli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy), według cen zakupu (jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione), według cen rynkowych (w pozostałych przypadkach).

Na gruncie powyższych regulacji, opodatkowanie dodatkowych (pozapłacowych) świadczeń pracowniczych budzi znaczne kontrowersje. W odniesieniu do wielu z tych świadczeń istnieją wątpliwości, kiedy powstaje przychód oraz w jaki sposób ustalić jego wysokość w przypadku grupowych lub ryczałtowych płatności za określone usługi.

Początkowo władze skarbowe twierdziły, że przychód może powstać dopiero w momencie faktycznego skorzystania przez pracownika z danego rodzaju świadczenia (np. skorzystania z usługi medycznej), a nie w momencie udostępnienia możliwości korzystania z danego świadczenia (np. umieszczenia pracownika na liście osób uprawnionych do opieki medycznej). Jednakże stanowisko fiskusa zaczęło się w tym zakresie zmieniać na niekorzyść pracowników. Orzecznictwo sądów administracyjnych w kwestii opodatkowania pozapłacowych świadczeń pracowniczych również nie było jednolite.

Kwestią opodatkowania dodatkowych świadczeń w postaci oferowanych pracownikom abonamentów medycznych zajął się Naczelny Sąd Administracyjny wydając w tym zakresie dwie uchwały: w składzie 7 sędziów (z 24 maja 2010 r., II FPS 1/10) oraz w składzie całej Izby Finansowej (z 24 października 2011 r., II FPS 7/10). Sąd uznał, że przychód ze stosunku pracy powstaje już w momencie zagwarantowania pracownikowi możliwości z korzystania z usług medycznych, tj. w momencie w którym po stronie wykonawcy usług medycznych powstaje obowiązek pozostawania w gotowości do świadczenia tych usług. Faktyczne skorzystanie z usługi stanowi jedynie realizację świadczenia wcześniej przyznanego i z punktu widzenia przepisów podatkowych jest obojętne.