Stosowanie obecnie tych przepisów z 1945 r. w sytuacji, w której ich wykładnię ukształtowały sądy kilkadziesiąt lat później, mogłoby prowadzić do naruszenia prawa do własności i innych praw majątkowych wszystkich obywateli.
Trybunał orzekł, że w konkretnych sprawach ochrona konstytucyjnych praw podsądnego wymaga, by nie eliminować całkowicie z obrotu prawnego decyzji wydanej 70 lat temu z naruszeniem prawa wówczas obowiązującego. Trybunał orzekł, że wyjątek taki należy stosować tylko wtedy, kiedy chodzi o ochronę prawa własności lub innych praw majątkowych.

Mechaniczne uchylenie każdej decyzji z powołaniem na przesłankę rażącego naruszenia prawa nie znajduje, jak orzekł Trybunał, potwierdzenia w zasadzie określonej w art. 7 Konstytucji.

Autor artykułu domaga się tymczasem w każdej sytuacji restrykcyjnego i mechanicznego stosowania zasady praworządności. Byłoby to nie do pogodzenia z konstytucyjną ochroną własności oraz innych praw majątkowych (art. 64 ust. 1 Konstytucji).

Tym samym nie są uprawnione, zawarte w tekście artykułu stwierdzenie „Trybunał przeciw własności” ani teza, że Trybunał Konstytucyjny „stanął w poprzek” wykonania uchwały Senatu z 16 kwietnia 1998 r., mówiącej m.in. o potrzebie ustawodawczych (generalnych) indywidualnych działań o skutku reprywatyzacyjnym oraz przywrócenia praw niesłusznie odebranych. Tym bardziej nieuprawniona jest teza mówiąca, że „Reprywatyzacja w III RP miała służyć praworządnemu sposobowi realizacji tej zasady [sprawiedliwości społecznej – przyp.  BTK], a nie jej wykorzystywaniu dla handlu wątpliwymi roszczeniami reprywatyzacyjnymi”.

Wręcz przeciwnie, wyrok Trybunału jest w pełni zgodny z Konstytucją.

W związku z powyższym proszę o zamieszczenie powyższego wyjaśnienia.

Z poważaniem
Katarzyna Sokolewicz-Hirszel, Rzecznik Prasowy Biura Trybunału Konstytucyjnego
Tekst wyroku z uzasadnieniem i dokumenty w sprawie są dostępne na stronie:
http://ipo.trybunal.gov.pl/ipo/Sprawa?&pokaz=dokumenty&sygnatura=P%2046/13