Trybunał Konstytucyjny przypomniał, że odpowiedzialność cywilna może pełnić, poza główną funkcją kompensacyjną, także inne funkcje, w tym prewencyjną i represyjną. Trybunał uznał, że opłata z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne poza funkcją kompensacyjną realizuje także funkcję prewencyjną, a nawet uzupełniająco – ze względu na wysokość tejże opłaty – represyjną, co nie powoduje jednak utraty przez tę opłatę charakteru środka prawnego z zakresu prawa cywilnego.

Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę, że treścią zakazu podwójnego karania wynikającego z art. 2 konstytucji jest również konieczność zachowania odpowiedniej proporcji pomiędzy środkami prawnymi realizującymi funkcje represyjne. W związku z tym sąd, dokonując prawnokarnej oceny zachowania sprawcy za przestępstwo, winien uwzględnić w odpowiednim zakresie przy wyborze środka i sposobu prawnokarnej reakcji za popełnione przestępstwo w ramach dyrektyw i zasad wymiaru kary fakt poniesienia przez sprawcę innej niż karna odpowiedzialności za ten sam czyn, realizującej uzupełniająco funkcję represyjną. Sąd nie jest bowiem związany wyłącznie zasadami i dyrektywami wymiaru kary określonymi expressis verbis w ustawie karnej, ale jest zobowiązany do stosowania również zasad i dyrektyw wymiaru kary, które nie zostały wyrażone implicite w kodeksie karnym, ale mają swoje konstytucyjne podstawy.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że kumulacja stosowania wobec tej samej osoby za ten sam czyn opłaty z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne i odpowiedzialności karnej za przestępstwo kradzieży energii z art. 278 § 5 ustawy – Kodeks karny nie prowadzi do naruszenia zasady ne bis in idem, wynikającej z art. 2 konstytucji. Opłata z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne jest bowiem środkiem prawnym z dziedziny prawa cywilnego, w przeciwieństwie do odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 278 § 5 ustawy – Kodeks karny. Jednocześnie sąd ma możliwość uwzględnienia w odpowiednim zakresie w ramach zasad i dyrektyw wymiaru kary przy wyborze środka prawnokarnej reakcji za popełnione przestępstwo z art. 278 § 5 ustawy – Kodeks karny faktu obciążenia sprawcy opłatą z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne, jeżeli opłata ta realizowała również funkcję represyjną.