Trudno jest dzisiaj zabierać głos w sprawach publicznych, gdy chaos i zgiełk zagłuszają perswazję. Przekonywanie, chęć zjednywania, poszukiwanie sojuszy i pól wspólnych - ustępują przed siłą i słowami pełnymi nienawiści. Jeżeli jednak nie można przekonywać i dyskutować, to przynajmniej należy jasno nazwać rzeczy po imieniu.

Polska Konstytucja z 1997 roku była pomyślana jako akt, który ma włączać, a nie dzielić, który ma wspierać dialog i perswazję. Aby chronić przed arbitralnością władzy przewidziano zrównoważony podział kompetencji i środków działania między władzą sądowniczą, ustawodawczą i wykonawczą. Określono mechanizmy uniemożliwiające supremację którejkolwiek z nich.

Odmowa zaprzysiężenia sędziów Trybunału Konstytucyjnego wybranych zgodnie z prawem, powtórny wybór sędziów na miejsca już zajęte, odmowa publikacji i uznania wyroków wydanych w imieniu Rzeczpospolitej - oznacza odstąpienie od obowiązującego porządku konstytucyjnego bez zmiany Konstytucji. Co gorsza jednak, oznacza zakwestionowanie prymatu prawa nad siłą i zerwanie z koncepcją Konstytucji jako aktu wspólnego o szerokich granicach, uruchomianego rzetelnym współdziałaniem władz. 

Komitet Helsiński w Polsce tym razem nie apeluje: zaznacza swoje stanowisko.

Warszawa, 22 kwietnia, 2016 r.
Członkowie Komitetu Helsińskiego w Polsce: Teresa Bogucka, Halina Bortnowska Dąbrowska, Jerzy Ciemniewski, Janusz Grzelak, Jacek Kurczewski, Ewa Łętowska, Wojciech Maziarski, Michał Nawrocki, Danuta Przywara