Karabinek Beryl. Foto: MON, Wkipedia.org

Polska Grupa Zbrojeniowa będzie mogła przejąć 16 spółek z sektora obronnego. Prezes UOKiK wydał dwie zgody na koncentrację związane z realizacją strategii rozwoju systemu bezpieczeństwa Polski.

Wnioski Polskiej Grupy Zbrojeniowej o zgodę na koncentracje wpłynęły do UOKiK w lutym i marcu 2014 r. PGZ jest kontrolowana przez Skarb Państwa, ma  stać się podmiotem dominującym przyszłej grupy kapitałowej, do której należeć będą spółki sektora obronnego.
Pierwsza z koncentracji polega na objęciu kontroli nad 11 spółkami z grupy Wojskowych Przedsiębiorstw Remontowo-Produkcyjnych (Wojskowymi Zakładami Motoryzacyjnymi w Poznaniu, Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi w Siemianowicach Śląskich, Wojskowymi Zakładami Elektronicznymi w Zielonce, Wojskowymi Zakładami Lotniczymi nr 1 w Łodzi, Wojskowymi Zakładami Uzbrojenia w Grudziądzu, Wojskowymi Zakładami Łączności nr 1 w Zegrzu, Wojskowymi Zakładami Łączności nr 2 w Czernicy, Wojskowymi Zakładami Inżynieryjnymi  w Dęblinie, Wojskowymi Zakładami Lotniczymi nr 2 w Bydgoszczy, Wojskowymi Zakładami Lotniczymi nr 4 w Warszawie oraz Wojskowym Centralnym Biurem Konstrukcyjno–Technologicznym w Warszawie) oraz Hutą Stalowa Wola, natomiast druga transakcja polega na przejęciu Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej w Gdyni oraz czterech przedsiębiorstw nadzorowanych przez Agencję Rozwoju Przemysłu (Fabrykę Broni Łucznik – Radom, Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego PZL–Kalisz, Nano Carbon w Warszawie oraz MS TFI w Warszawie).

Przejmowane spółki zajmują się projektowaniem lub produkcją oraz serwisowaniem sprzętu wojskowego.

Utworzenie Polskiej Grupy Zbrojeniowej i skupienie wokół niej spółek z sektora obronnego wynika ze Strategii Rozwoju Systemu Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, która została przyjęta  uchwałą Rady Ministrów z kwietnia 2013 r. Zakłada ona m.in. utworzenie skonsolidowanej struktury krajowego przemysłowego potencjału obronnego.

Analiza skutków obu koncentracji wykazała, że nie doprowadzą one do ograniczenia konkurencji. Wynika to głównie z faktu, że większość przejmowanych przez PGZ spółek nie konkuruje bezpośrednio ze sobą oraz ze struktury rynku nabywania sprzętu wojskowego i usług powiązanych. Istnieje na nim tylko jeden nabywca (Ministerstwo Obrony Narodowej), którego przepisy polskie i unijne obligują do wybierania dostawców w drodze przetargów, w których biorą udział również zagraniczni przedsiębiorcy. Polska Grupa Zbrojeniowa będzie zatem spotykała się z silną pozycją rynkową zamawiającego oraz konkurentów.