Tom XL: Marek Piechowiak, Dobro wspólne jako fundament polskiego porządku konstytucyjnego, Monografie Konstytucyjne nr 2, Warszawa 2012
Art. 1 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku stanowi: Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli. Autor argumentuje, że dobro wspólne jest podstawą polskiego porządku konstytucyjnego i że należy je pojmować jako sumę warunków społecznych sprzyjających rozwojowi członków wspólnoty politycznej. Szeroko podjęte zostaje zagadnienie, czy pierwszą wartością konstytucyjną jest dobro wspólne, czy godność człowieka. Konstytucyjna zasada dobra wspólnego umieszczona jest w perspektywie refleksji filozoficznej, katolickiej nauki społecznej, tradycji konstytucjonalizmu polskiego i projektów konstytucji. Autor analizuje prace przygotowawcze dotyczące wszystkich postanowień Konstytucji zawierających klauzulę dobra wspólnego oraz wszystkie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, w których odwołano się do dobra wspólnego (do końca 2010).
