Prawo do informacji – jeden z podstawowych warunków partycypacji publicznej – w praktyce wiąże się z wieloma problemami, czego potwierdzeniem jest bogate orzecznictwo sądowe dotyczące tego zagadnienia. Jednym z takich problemów jest pytanie, co stanowi informację publiczną – a więc jakiego rodzaju treści podlegają udostępnieniu obywatelom. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 16 października bieżącego roku (sygn. akt II SAB/Ol 67/12) odniósł się do tej właśnie kwestii.

Skarga została wniesiona do sądu przez J. B., który wcześniej zwrócił się do burmistrza M. o udostępnienie informacji publicznej, obejmującej m. in. treść umów o telefonię komórkową i umów o obsługę prawną zawarte przez urząd. W kolejnym piśmie wnioskodawca zażądał ujawnienia informacji o tym, kto w urzędzie posiada służbowy telefon komórkowy i jakie są numery tych telefonów. W odpowiedzi burmistrz wyjaśnił, że umowy z telefonią komórkową są standardowymi umowami o świadczenie usług telekomunikacyjnych i stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, dlatego nie mogą być udostępnione osobom trzecim; to samo dotyczy umowy o obsługę prawną urzędu. W skierowanej do WSA skardze, J. B. zarzucił burmistrzowi bezczynność polegającą na nieudostępnieniu mu wspomnianych umów. Argumentował też, że organ postąpił niezgodnie z prawem, ponieważ odmowa udzielenia informacji publicznej powinna nastąpić w formie decyzji administracyjnej.

Rozpoznając sprawę, sąd musiał odpowiedzieć na pytanie, czy informacje dotyczące przedsiębiorstwa nie będącego podmiotem publicznym mogą stanowić informację publiczną – i w jakich sytuacjach można je za takowe uznać. W opisywanym przypadku sąd uznał, że nie ma wątpliwości, iż „żądane przez stronę skarżącą dane mają charakter informacji publicznych. Żądane przez wnioskodawcę umowy stanowiły podstawę do wydania dyspozycji wypłaty ze środków Urzędu Miasta określonych kwot na rzecz podmiotów świadczących na jego rzecz usługi telekomunikacyjne oraz obsługi prawnej. Zatem domaganie się dostępu do tego rodzaju informacji, jest w pełni uprawnione na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.” Sąd przypomniał, że pojęcie „informacji publicznej” należy rozumieć szeroko: obejmuje ono wszelkie sprawy publiczne także wówczas, gdy informacja nie została wytworzona przez podmiot publiczny, a jedynie się do nich odnosi.

Zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, możliwe jest wprawdzie ograniczenie dostępu do określonych informacji publicznych ze względu na prywatność osoby fizycznej lub z uwagi na ochronę informacji niejawnych lub innych tajemnic ustawowo chronionych. Burmistrz, uzasadniając nieudzielenie informacji o umowach z telefonią komórkową i o obsługę prawną ochroną tajemnicy przedsiębiorstwa, powinien jednak odmówić udzielenia tych informacji w drodze decyzji administracyjnej. Niewydanie takiej decyzji przesądza więc o bezczynności organu. W konsekwencji, skarga J. B. została uwzględniona i burmistrz został zobowiązany do rozpatrzenia jego wniosku o udzielenie informacji publicznej w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu prawomocnego orzeczenia z aktami sprawy.

Instytut Spraw Publicznych