Wskazane względy doprowadziły Trybunał do stwierdzenia, iż instrumenty w postaci limitu studentów na roku oraz egzaminów wstępnych na studia są dopuszczalną formą regulowania dostępu do wykształcenia wyższego. Włochy w omawianej sprawie nie przekroczyły dostępnego w tej mierze Państwom-stronom Konwencji szerokiego marginesu uznania tym bardziej, iż w rzeczywistości skarżący mogli przystępować do egzaminów wstępnych na wymarzony kierunek wielokrotnie. Ograniczenie to nie było więc arbitralne i ostateczne, lecz wynikało z faktycznych umiejętności skarżących.

Podobne ograniczenia obowiązują także w polskim systemie kształcenia wyższego. Szczególnie istotne w omawianym wyroku Trybunału są te akcenty, które wskazują na konieczność świadomego prowadzenia polityki kształcenia wyższego przez państwo. Z jednej strony dostęp do studiów trzeba zapewniać osobom o spełniającym określone warunki intelektualne, z drugiej strony państwo nie powinno przykładać ręki do produkcji "bezrobotnych z tytułami magistra". Takie ograniczenia prawa do nauki Trybunał uznaje za uzasadnione i nie stwierdza naruszenia art. 2 protokołu nr 1 do Konwencji.

Tak wynika z wyroku Trybunału z 2 kwietnia 2013 r. w połączonych sprawach nr  25851/09, 29284/09 i 64090/09, Tarantino i inni przeciwko Włochom.

Europejski Trybunał Praw Człowieka wyrokiem z 2 kwietnia br. uznał, iż ograniczenie liczby studentów przyjmowanych na dany wydział uniwersytecki oraz egzaminy wstępne na studia nie naruszają konwencyjnego prawa do nauki.

Skarga została wniesiona przez ośmiu obywateli Włoch, niedoszłych studentów medycyny i stomatologii. Skarżącym nie udało się dostać na studia, ponieważ nie zdali egzaminów wstępnych. Przed Trybunałem skarżący argumentowali, iż limity przyjęć na studia oraz wymóg zdania egzaminu wstępnego stanowi naruszenie ich prawa do nauki, chronionego w art. 2 protokołu nr 1 do Konwencji o prawach człowieka.

Trybunał nie podzielił tej argumentacji i nie stwierdził naruszenia prawa do nauki w omawianej sprawie. Ograniczenia liczby studentów oraz egzaminy na studia realizują uzasadniony prawnie cel w postaci zapewnienia odpowiedniego poziomu wykształcenia, a tym samym odpowiedniego poziomu umiejętności absolwentów – w tym przypadku przyszłych lekarzy i stomatologów. Środki te w rzeczy samej stanowią ograniczenia prawa do nauki, lecz jest to ograniczenie proporcjonalne. Egzaminy wstępne i limity studentów pozwalają na wyłonienie najzdolniejszych kandydatów oraz na zapewnienie odpowiedniej równowagi pomiędzy środkami z budżetu państwa przeznaczanymi na kształcenie na poziomie wyższym, zapotrzebowaniem na przedstawicieli danego zawodu w społeczeństwie, a interesami osób, które chcą podjąć kształcenie wyższe w danym kierunku.