- etap trzeci to działania następcze w stosunku do zalecenia Komisji. KE monitoruje działania podjęte przez dane państwo członkowskie w odpowiedzi na skierowane do niego zalecenie. Jeżeli w wyznaczonym terminie dane państwo członkowskie nie podejmie zadowalających działań następczych, KE ocenia możliwość uruchomienia jednego z mechanizmów określonych w art. 7 TUE. W tym wypadku znajdzie zastosowanie procedura traktatowa, która pozwala na zawieszenie państwa w korzystaniu z niektórych praw wynikających z członkostwa w UE, włącznie z prawem głosu w Radzie UE. Jest ona jednak niezwykle sztywna (dotąd nie została zastosowana) i wymaga jednomyślności wszystkich poza Polską państw członkowskich. Ponieważ Węgry już zapowiedziały, że nie poprą sankcji wobec RP jej rezultat jest łatwy do przewidzenia.

Art. 7 TUE nie pozwala na wykluczenie z UE państwa naruszającego wartości naszej organizacji. Warto jednak zauważyć, że TUE jako umowa międzynarodowa podlega ogólnym regułom stosowania umów międzynarodowych przyjętym w powszechnym prawie międzynarodowym, a zwłaszcza w Konwencji Wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r. Artykuł 60 tej Konwencji przewiduje możliwość wygaśnięcia lub zawieszenia działania traktatu w stosunku do danego państwa, które dopuściło się istotnego naruszenia jego postanowień. Pozostałe strony traktatu mogą powołać się wówczas na istotne naruszenie traktatu jako podstawę jego wygaśnięcia lub zawieszenia, bądź to w stosunkach między nimi a państwem winnym naruszenia (w przypadku wygaśnięcia umowy będzie to oznaczało faktycznie wykluczenie z UE), bądź też między wszystkimi stronami. Możliwość zastosowania art. 60 Konwencji Wiedeńskiej na gruncie UE wydaje się być jednak ograniczona, ze względu na specyficzny charakter prawa unijnego i zawartą w nim, wynikającą z art. 4 ust. 3 TUE, zasadę lojalnej współpracy.