Wysoka Izbo, oświadczam, że ja, mimo że byłem na wszystkich tych posiedzeniach, takiej debaty nie widziałem. Debata ograniczyła się tylko do rozstrzygnięcia sporów proceduralnych, do oceny, czy powinniśmy, jako komisja, poczekać na opinie Biura Analiz Sejmowych czy też pracować w trybie szybszym.

Ostatecznie podczas posiedzenia komisji pojawił się zgłoszony przez kilka osób pomysł, wyciągnięty z rękawa, dotyczący projektu uchwały, który nie był wynikiem prac komisji, tak jak mówi art. 59 regulaminu Sejmu, nie był wynikiem debaty, ale był z góry przygotowanym rozwiązaniem. Trudno odnosić się do tak poważnej materii w taki sposób, trudno pracować nad jakąkolwiek ustawą czy uchwałą w takim trybie.

Są poważne wątpliwości co do tego, czy proponowana uchwała wyczerpuje zakres wyroku trybunału, a z drugiej strony równie poważne są wątpliwości, czy proponowana uchwała nie wykracza poza zakres orzeczenia trybunału. W opinii Biura Analiz Sejmowych te wątpliwości także nie zostały rozwiane.

Pada pytanie, skąd ten pośpiech. Dlaczego obrano taki tryb stanowienia prawa, tak skandaliczny tryb stanowienia prawa? Czy rzeczywiście musi być to robione w sposób niechlujny, nieprofesjonalny? Czy nie narazimy się na to, o czym była tu już mowa, że ta uchwała i nowe rozwiązanie, które miało doprowadzić do zgodności z konstytucją, miało doprowadzić do wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego, ponownie trafi do Trybunału Konstytucyjnego i ponownie zostanie uchylone.

Wysoka Izbo! Panie Marszałku! Trudno godzić się na taki tryb, trudno w taki sposób pracować nad rozwiązaniami tak ważnymi dla polskiego systemu bankowego, bo ta różnorodność form, którą w Polsce mamy, jeśli chodzi o bankowość, a więc oprócz banków komercyjnych także resztki udziału Skarbu Państwa w bankach, także banki spółdzielcze i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, być może przyczyniła się do tego, że Polski nie dotknął taki kryzys, jaki dotknął inne państwa Europy. (Dzwonek)