Żaden Okrągły Stół, żaden Wałęsa i historyczne – bo pokojowe – porozumienie stron w Warszawie, to wszystko był jedynie spisek uknuty na Kremlu i zdrada tych co nazywali się Polakami. Taki scenariusz od lat  wciskają nam rodzime oszołomy i tłuką na tej „sensacji” forsę powielając ją w tysiącach egzemplarzy. Prawda ich nie interesuje, źródła nie interesują bo są zatrute.

Sporo rodaków dało się na to nabrać, bo lubimy wierzyć w spiskowe scenariusze a także wredność bliźnich, przez których cierpimy. Jest w kraju źle, bo nas sprzedali przy Okrągłym Stole, pod którym siedział moskiewski gnom i pociągał Michnika za nogawki. Tym co wierzą, że historia jest jedynie czarna albo biała, a wtedy u progu lat 90. była jedynie czarna bo ktoś inny za Polaków decydował, polecam do przeczytania „Dzienniki okresu transformacji”. Są to nieznane dotychczas w kraju felietony Stefana Kisielewskiego, popularnego „Kisiela”, wygłaszane przez radio dla Polaków w Ameryce i drukowane w weekendowych wydaniach tamtejszego Dziennika Związkowego od kwietnia 1988 roku do września 1991 roku. Miesiąc po ostatniej audycji Kisiel umarł.

Felietony-pogadanki opublikowało niedawno wydawnictwo Fijor. Jest to lektura bardzo ciekawa nie tylko dla takich jak ja, którzy przeżywali tamten gorący czas i na bieżąco opisywali w gazecie co się wokół dzieje. Powinna być ważna i ciekawa przede wszystkim dla tych, co nie mają pojęcia jak wyglądała wtedy szarpanina z rzeczywistością. Puste półki a w skarbcu państwa same długi, wybory wygrane przez „Solidarność”, ale brak pomysłu co z tym niespodziewanym szczęściem zrobić. – Jak budować kapitalizm bez kapitału? – pyta Kisiel. Odwaga Balcerowicza, który arbitralnie wprowadza kurację, jakiej nikt jeszcze na świecie nie stosował, ataki na niego, niepewność – także samego Kisiela – czy aby da się tą drogą dojść do celu. Wymysły „specjalistów”, niektórzy z nich, nawiasem mówiąc, kręcą się i teraz przy obecnej władzy. Wtedy dowodzili, że 10 miliardów dolarów wyciekło ze skarbu państwa, podczas kiedy w tym skarbcu nie było dewiz nawet na najbardziej potrzebne leki.

W swoich felietonach-pogadankach Kisiel przekazuje do potomności cenny zapis na żywo ówczesnych dziejów, czyli schyłku PRL. Jedyny taki czas w dziejach, nie tylko naszych, o tym jak trudno wygrzebać się z utopii wcielonej kiedyś w prawdziwe życie. Mówił rodakom na obczyźnie o tym co się dzieje w kraju żyjącym na gruzach komunizmu, który po pół wieku zostawił kraj nieprzystosowany do życia w otaczającym go świecie.