Jak mówił, to dotyczy w sposób oczywisty i niekwestionowany tych orzeczeń, które są opublikowane w wydanym właśnie tomie, ale również orzeczeń, które są wydawane obecnie, a których rząd nie publikuje. – To doprowadziło do wyraźnego zakłócenia zdolności Trybunału do wykonywania jego funkcji konstytucyjnej. To jest stan sprzeczny z konstytucją, stan godny pożałowania. Ale nawet w tej sytuacji te orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, które obecnie nie są publikowane, też pokazują co oznacza konstytucja naszego państwa i co z tej konstytucji wynika. Co więcej, nie jest to tylko „pobożne życzenie” sędziów Trybunału Konstytucyjnego, ale przecież także Sąd Najwyższy i Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie wskazały na wiążący charakter tych rozstrzygnięć Trybunału Konstytucyjnego, niezależnie o tego, czy są one publikowane, czy nie – mówił prof. Garlicki.Dyktatorzy nie mają problemów z trybunałami
Komentując działania zmierzające do marginalizacji Trybunału Konstytucyjnego w Polsce prof. Leszek Garlicki stwierdził, że nie ma tego problemu w systemach autorytarnych. – Bo w takich państwach sądy konstytucyjne są grzeczne i wydają takie orzeczenia, na jakie oczekują rządzący. I dlatego właśnie trzeba widzieć niebezpieczeństwa, zarówno idące w kierunku ograniczenia, wykluczenia czy zakłócenia możliwości działania Trybunału, jak też idące kierunku zreorganizowania go w taki sposób, żeby był to organ który nie tylko nie będzie mógł, ale nie będzie być może i chciał realizować swojej funkcji ochrony państwa prawnego –mówił. I dodał, że żaden z tych scenariuszy nie jest obcy historii współczesnych ustrojów. Dlatego – jak podkreślał – prawnicy i wszyscy rozumiejący ten problem uczestnicy życia publicznego powinni bronić pozycji i ustrojowej roli Trybunału Konstytucyjnego.

Trzydzieści wyroków na 30-lecie

Książka "Na straży państwa prawa. Trzydzieści lat orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego" to wybór 30 najważniejszych, zdaniem redaktorów tomu - Leszka Garlickiego, Marty Derlatki i Marcina Wiącka - orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego. Jak podkreślają, starali się przy tym o należyte uwzględnienie wszystkich okresów działalności Trybunału, choć ze względów oczywistych sięgnięto tylko po jedno (pierwsze) orzeczenie Trybunału sprzed 1989 r. - Wybór ten musiał być obarczony znacznym stopniem uznaniowości i zdajemy sobie sprawę, że poza zbiorem pozostało wiele ważnych orzeczeń o istotnym znaczeniu – zastrzegają redaktorzy.