TK



Rzecznik Trybunału Sprawiedliwości UE o dyskryminacji z powodu chorobliwej otyłości

chorobliwa otyłość| Dania| dyskryminacja| ETS| Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej| niepełnosprawność| Niil Jääskinen

włącz czytnik
Rzecznik Trybunału Sprawiedliwości UE o dyskryminacji z powodu chorobliwej otyłości
Siedziba Trybunału Sprawiedliwości UE w Luksemburgu

17 lipca rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Niil Jääskinen uznał, że chorobliwa otyłość może stanowić „niepełnosprawność” w rozumieniu dyrektywy w sprawie równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. Pomimo że żadna ogólna zasada prawa Unii nie zakazuje dyskryminacji ze względu na otyłość, chorobliwa otyłość może mieścić się w pojęciu „niepełnosprawności”, jeżeli stopień jej nasilenia może utrudniać danej osobie pełne uczestnictwo w życiu zawodowym na równi z innymi pracownikami.

Dyrektywa w sprawie równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy1, której celem jest realizacja zasady równego traktowania, ustanawia ogólne ramy dla walki z dyskryminacją w odniesieniu do zatrudnienia i pracy. Zgodnie z tą dyrektywą, dyskryminacja ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną w zakresie zatrudnienia i pracy jest zakazana. Problemowi dyskryminacji i niepełnosprawności poświęconych jest też szereg postanowień traktatów oraz Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – w szczególności art. 21 Karty zakazuje „wszelkiej dyskryminacji ze względu na […] niepełnosprawność”. Żadne z tych postanowień bezpośrednio nie odnosi się do otyłości.

Karsten Kaltoft przez 15 lat był zatrudniony w gminie Billund (Dania) jako opiekun w celu sprawowania we własnym domu opieki nad dziećmi innych osób, po czym, dnia 22 listopada 2010 r., jego stosunek pracy został rozwiązany. Jako przyczynę rozwiązania jego umowy o pracę podano malejącą liczbę dzieci, jednak bezpośrednio nie wskazano dlaczego to właśnie umowa K. Kaltofta została rozwiązana. W czasie całego okresu zatrudnienia waga jego ciała nie była niższa niż 160 kg, przy czym wartość jego wskaźnika BMI wynosiła 54, co stanowi skrajną otyłość. O ile kwestia otyłości K. Kaltofta została poruszona w trakcie oficjalnej procedury wysłuchania poprzedzającej rozwiązanie umowy o pracę, strony pozostają w sporze co do tego dlaczego kwestia ta w ogóle była rozpatrywana, przy czym gmina Billund zaprzecza, aby kwestia ta stanowiła podstawę decyzji o rozwiązaniu jego umowy o pracę. Jednakże w ocenie K. Kaltofta decyzja o jego zwolnieniu miała swoje źródło w bezprawnej dyskryminacji ze względu na wagę, wobec czego wniósł on powództwo odszkodowawcze do duńskiego sądu okręgowego.

Poprzednia 1234 Następna

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.