Czwarty to projekt ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Został on wniesiony przez Komisję Ustawodawczą jako  wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Projekt przywraca rozwiązanie sprzed 2012 r. przewidujące, że osoba niepełnosprawna zaliczona do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności korzysta ze skróconego wymiaru czasu pracy z mocy prawa; może ona (ale nie pracodawca) wystąpić o zaświadczenie o zdolności do pracy w dłuższym wymiarze. Ponadto wprowadzona zostaje możliwość odwołania się od orzeczenia lekarza zarówno przez pracownika, jak i przez pracodawcę. TK orzekł, że niekonstytucyjne jest uzależnienie zastosowania skróconego czasu pracy dla osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności od uzyskania zaświadczenia lekarskiego o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy. „Odstąpienie od obowiązujących od kilkudziesięciu lat reguł nastąpiło (…) bez mocnego uzasadnienia w postaci zmiany okoliczności obiektywnych i nie znajduje podstawy w wartościach konstytucyjnych, która wymagałaby silniejszej ochrony niż wspieranie niepełnosprawnych. Dlatego Trybunał uznał, że zaskarżony przepis wydłużający czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności narusza także zasadę lojalności państwa wobec obywateli oraz zasadę bezpieczeństwa prawnego”- czytamy w orzeczeniu Trybunału.

Dział Prasowy Kancelarii Senatu