Zamiast zarządzenia wykonania zastępczej kary aresztu w miejsce kary grzywny sąd wykonawczy może także rozłożyć grzywnę na raty. Rozłożenie grzywny na raty pozwala uniknąć ziszczenia się wyjściowej przesłanki obligatoryjnego zarządzenia wykonania zastępczej kary aresztu w miejsce orzeczonej grzywny, tzn. bezskuteczności egzekucji grzywny.

Zarządzenie przez sąd wykonawczy egzekucji zastępczej kary aresztu nie może nadto nastąpić, jeżeli warunki osobiste sprawcy uniemożliwiają odbycie tej kary.

Na postanowienie w przedmiocie kar zastępczych przysługuje zażalenie, co zapewnia kontrolę instancyjną obligatoryjnego zarządzenia wykonania zastępczej kary aresztu w miejsce orzeczonej grzywny.

Rola sądu wykonawczego zarządzającego wykonanie zastępczej kary aresztu w miejsce orzeczonej grzywny nie sprowadza się zatem tylko do swoistej roli notariusza. W każdym przypadku sąd ten ma obowiązek dokonać stosownych ustaleń i ocen, czy możliwe jest zarządzenie wykonania zastępczej kary aresztu. W określonych sytuacjach sąd wykonawczy może odstąpić od obligatoryjnego zarządzenia zastępczej kary aresztu w miejsce pierwotnie orzeczonej grzywny i dokonać rozstrzygnięcia o innym charakterze, którego efektem nie jest pozbawienie wolności.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Leon Kieres, sprawozdawcą był prezes TK Andrzej Rzepliński.
Zespół Prasy i Informacji TK