Trybunał uwzględnił również zarzuty skierowane wobec grupy przepisów określających prawa i obowiązki kierownika zespołu kuratorskiej służby sądowej. Przyznane kierownikowi w przepisach rozporządzenia uprawnienia zrównują go w pewnym zakresie w kompetencjach merytorycznych z sądem i umożliwiają wydawanie władczych rozstrzygnięć w stosunku do skazanych, dotyczących m.in. zmiany kwalifikacji do grup ryzyka. Zgodnie z przepisami kodeksu karnego wykonawczego, jest to zastrzeżone wyłącznie dla organów tego postępowania, którym kierownik zespołu nie jest.

Trybunał nie podzielił natomiast zastrzeżeń sformułowanych pod adresem § 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia, określających postępowanie zawodowego kuratora sądowego w razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa skazanego na powtórne wezwanie oraz unikania nawiązania pierwszego kontaktu. Przepisy te nie ograniczają stosowania art. 173 § 3 – 5 kodeksu karnego wykonawczego, gdyż przewidziana w nich procedura jest w zasadzie tożsama. Nie są regulacją samoistną, bo dotyczą zachowań, które należy zakwalifikować jako uchylanie się od dozoru, które jest usankcjonowane w przepisach ustawowych.

Na uwzględnienie nie zasługiwały także zarzuty naruszenia przepisów ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. W ocenie wnioskodawcy, § 20 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, wbrew regulacjom ustawowym, zobowiązuje kuratorów zawodowych do udziału w pracach grup roboczych powoływanych w ramach zespołów interdyscyplinarnych w celu rozwiązywania problemów przemocy w indywidualnych przypadkach. W ocenie Trybunału, udział kuratorów w pracach grup roboczych, wbrew twierdzeniom wnioskodawcy, nie jest pozostawiony ich swobodnemu uznaniu. Jeśli w ramach zespołu zostanie utworzona grupa robocza, a w jej skład zostanie powołany kurator, wówczas ma on obowiązek uczestniczyć w jej pracach.

TK odroczył termin utraty mocy obowiązującej przez niekonstytucyjne przepisy z uwagi na to, że natychmiastowe usunięcie ich z systemu prawnego mogłoby przynieść negatywne konsekwencje dla ciągłości i efektywności wykonywania przez kuratorów sądowych ich zadań. Czas dany ustawodawcy powinien być wystarczający na przygotowanie niezbędnych zmian legislacyjnych.