TK podkreślił, że art. 66 ust. 2 konstytucji ma w znacznym stopniu charakter odsyłający. Przewiduje bowiem, że właściwą treść praw, o których mowa w tym przepisie określać mają ustawy. Ustawodawca uprawniony jest zarówno do określenia szczegółowych treści prawa wynikającego z tego przepisu, jak i do wprowadzenia ograniczeń w tym zakresie. Ponadto art. 81 konstytucji przewiduje, że prawo to może być dochodzone jedynie w granicach określonych w ustawie. Oznacza to ograniczenie zakresu roszczeń, jakie na podstawie art. 66 konstytucji mogą przysługiwać jednostce.

Trybunał przypomniał, że znaczna swoboda regulacyjna ustawodawcy zwykłego w powiązaniu z zasadą domniemania konstytucyjności ustaw oznacza, iż uznanie niekonstytucyjności ustawy jest możliwe tylko wtedy, gdy zostaną przedstawione argumenty w sposób niewątpliwy wykazujące, że kwestionowana regulacja ustawowa prowadzi do naruszenia „istoty” danego prawa, w szczególności poprzez wydrążenie tego prawa z jego rzeczywistej treści. Skoro ocena celowości i trafności rozstrzygnięć parlamentu wykracza poza zakres kompetencji sądownictwa konstytucyjnego, a skarżący nie wykazał naruszenia istoty prawa wynikającego z art. 66 ust. 2 konstytucji, to nie ma podstaw do orzeczenia niekonstytucyjności kwestionowanego przepisu.

Drugi zarzut dotyczył naruszenia prawa do równej ochrony rekompensaty za przedłużony czas służby (art. 64 ust. 2 konstytucji). Skarżący podkreślał zróżnicowanie ochrony prawnej przyznanej strażakom znajdującym się w takiej jak on sytuacji prawnej oraz strażakom, którym przełożony udzielił czasu wolnego w zamian za przedłużony czas służby, a także funkcjonariuszom innych służb mundurowych, którzy mieli prawo do rekompensaty finansowej. Trybunał orzekł, że w żadnej z tych sytuacji nie nastąpiło naruszenie art. 64 ust. 2 konstytucji.

Służby mundurowe są kategorią zbiorczą, w skład której wchodzą grupy zawodowe o dość zróżnicowanej specyfice celów i zadań, kompetencji i uprawnień oraz trybu samej służby. W konsekwencji, z samej przynależności do omawianej kategorii nie można a priori wysnuwać wniosku, że status prawny poszczególnych profesji do niej zaliczanych powinien być kształtowany przez ustawodawcę w sposób identyczny. TK uznał, że odmienne uregulowanie prawa do rekompensaty za przedłużony czas służby w przypadku strażaków i funkcjonariuszy innych służb mundurowych nie narusza art. 64 ust. 2 konstytucji.