Ponadto Trybunał uściślił, że zgodnie ze wspomnianą dyrektywą „całkowita kwota kredytu” nie może obejmować żadnych kwot należących do „całkowitego kosztu kredytu”, mianowicie kwot, których przeznaczeniem jest wywiązanie się ze zobowiązań podjętych w ramach owej umowy o kredyt, takich jak koszty administracyjne, odsetki, opłata za udzielenie kredytu czy wszelkie inne typy kosztów, które musi ponieść konsument. Niezgodne z prawem włączenie do całkowitej kwoty kredytu kwot należących do całkowitego kosztu kredytu ponoszonego przez konsumenta powoduje zaniżenie RRSO, których wysokość zależy od całkowitej kwoty kredytu i wpływa w konsekwencji na prawidłowość informacji, które powinny zostać wskazane w umowie.

W końcu, jeśli chodzi o badanie nieuczciwego charakteru kar nakładanych na konsumenta, Trybunał stwierdził, że sąd krajowy jest zobowiązany zbadać łączny skutek wszystkich postanowień umowy i, w razie stwierdzenia nieuczciwego charakteru większej liczby warunków, odstąpić od stosowania każdego z warunków uznanych za nieuczciwe (a nie tylko niektórych spośród nich).

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.