TK



USA: Trzy wyroki Sądu Najwyższego

New Jersey| ochrona danych osobowych| Piąta poprawka| prawo do zachowania milczenia| precedens| Sąd Najwyższy USA| ława przysięgłych

włącz czytnik

Swoboda orzekania

Sąd Najwyższy uchylił decyzję z 2002 roku, która narzucała sędziom obowiązkowe wyroki minimalne, nawet jeśli nie były one poparte ustaleniami ławy przysięgłych. Sędzia Thomas, przy wsparciu czworga liberalnych sędziów Sądu Najwyższego, stwierdził, że jest to nie do pogodzenia z linią precedensu zapoczątkowaną w 2000 roku, która dawała ławnikom większą rolę w rozstrzyganiu spraw.

Sędzia Breyer był w większości orzekającej w 2002 roku w sprawie Harris przeciwko Stanom Zjednoczonym, ale od tego czasu ma ambiwalentny stosunek do swojego własnego głosowania. W swoim uzasadnieniu w 2002 roku napisał, że logika przełomowej decyzji z 2000 roku, w sprawie Apprendi przeciwko New Jersey, przyniosła odwrotny skutek. Dodał jednak "Nie mogę jeszcze zaakceptować tej reguły". W poniedziałek zaakceptował ją.

Teraz sprawa dotyczyła Allena R. Alleyne'a, który został skazany za rabunek z użyciem broni. Ława przysięgłych nie potrafiła określić, czy Alleyne wymachiwał bronią, co groziłoby mu siedmioma latami więzienia. Sędzia jednak sam uznał, że bardziej prawdopodobne jest, że oskarżony wymachiwał bronią i podniósł wyrok z pięciu lat do siedmiu.

Pięć opinii w sprawie Alleyne przeciwko Stanom Zjednoczonym dotyczyło roli ławy przysięgłych w orzekaniu; sędzia Thomas napisał, że nie powinno być różnicy między przesłankami wspierającymi maksymalną i minimalną karę. „Oba wymagają potwierdzenia ławy przysięgłych”, dodał.

Sędziowie także dyskutowali o szacunku dla precedensu.

W zdaniu odrębnym sędzia Alito napisał, że "decyzja sądu stwarza precedens o precedensie, który może mieć większy wpływ precedensowy niż wątpliwe decyzje, których dotyczy".

Prywatność (ochrona danych osobowych)

Wreszcie Sąd Najwyższy orzekł, że prawnicy w Południowej Karolinie weszli w konflikt z częścią federalnej ustawy o Ochronie Prywatności Kierowcy (Driver’s Privacy Protection Act) wykorzystując informacje uzyskane ze stanowego wydziału komunikacji, by zdobyć klientów do pozwu przeciwko salonom samochodowym.

Wykorzystywana część prawa federalnego pozwala na uzyskanie informacji o kierowcy "w związku z" lub „w oczekiwaniu sporu" i nie może być stosowana do namawiania [pozyskania klienta]. Sędzia Kennedy napisał uzasadnienie dla większości. Podobne stanowisko zajęli  przewodniczący Roberts i sędziowie Thomas, Breyer i Alito.

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.