I wreszcie zakończenie artykułu: „”Nie czytam gazet, nie oglądam telewizji” – to nowe credo polskich inteligentów. Jeszcze niedawno takie wyznanie byłoby równoznaczne z kompromitacją: człowiek obyty i oczytany musiał być także poinformowany. Teraz musi aktywnie separować się od głupoty i dezinformacji mediów, bo ich oferta go obraża. Szuka więc specyficznych informacji w internecie, ściąga ambitne seriale, chodzi do kina, zamiast gazet kupuje książki. Rezygnuje z niekompetentnych przewodników i wkłada wiele wysiłku w samodzielne poszukiwanie wartościowych treści. A jeśli chce dyskutować, zaprasza do domu znajomych. Bo przestrzeń prywatna jest też jedyną, w której toczy się ważna rozmowa o Polsce”. No i dodajmy, dla sprawiedliwości: także o świecie.

Jedno nie ulega wątpliwości – jak tak dalej pójdzie, to nie będę miał tu o czym pisać, a w każdym razie nie o tym, co w gazetach żyjących z reklamy. Ale przecież pozostają jeszcze, jak to się jeszcze u nas mówi, „tołstyje żurnały”.

Leszek Szaruga

Tekst w wersji rosyjskiej publikuje Nowaja Polsza, nr. 10/2012. Tytuł i śródtytuły Redakcja SO

Studio Opinii