Debaty



W. Komarnicki: Rola prawnika w wyzwolonej Polsce (wykład z 1942 r., aktualny w roku 2016)

Komisja Kodyfikacyjna II RP| Konstytucja| kultura prawnicza| Polskie Studium Prawniczo Administracyjne w Wielkiej Brytanii| prawo polityczne| Stanusław Grabski| Stronnictwo Narodowe| Wacław Komarnicki

włącz czytnik

Można mieć liczne zastrzeżenia zarówno co do treści obecnej polskiej Konstytucji, jak i co do sposobu, w jaki została uchwalona. Ale już w r.1937 w swej pracy p.t. „Ustrój państwowy Polski współczesnej” wyraziłem pogląd, że w ramach Konstytucji Kwietniowej dadzą się pomyśleć i praktykować dwa zasadniczo odmienne systemy rządzenia: jeden autorytatywny, wykonywujący, o ile to jest tylko możliwe najściślej zasadę koncentracji władzy w osobie Głowy Państwa, drugi dostosowujący według suwerennego uznania czynnika nadrzędnego ten ustrój do wymagań polskiej racji stanu i zapewniający harmonijne współdziałanie wszystkich czynników państwowych i społecznych. Szczęściem naszego narodu w tej ciężkiej dobie jego istnienia jest, żeśmy umieli obrać drogę tego szerokiego i mądrego pojmowania i wykonywania Konstytucji.

Idea prawa jest fundamentem naszego bytu państwowego. Teza ta ma znaczenie powszechne, nieograniczone do obecnego, wyjątkowego momentu. Ważne jest, by po wyzwoleniu Kraju rozwój naszej państwowości odbywał się w formach prawnych, by i wtedy ciągłość prawna została całkowicie zachowana.

Nie znaczy to, bym negował znaczenie rewolucji i wojen w rozwoju prawa. Są przecież rewolucje, które otwierają nowe epoki dziejów. Ale idea prawa jest ideą pokoju. Niczego zaś bardziej nie potrzebuje  nasz umęczony Kraj, jak pokoju zewnętrznego i wewnętrznego. Oby korzystał z jego dobrodziejstw jak najprędzej i jak najtrwalej! Nie znaczy to bynajmniej, by porządek istniejący miał być niezmienny. Widzę konieczność głębokich zmian w naszym ustroju zarówno politycznym, jak społeczno-gospodarczym. Ale zmiany te wprowadzić będzie mógł jedyny właściwy suweren - Naród Polski.

Przyjmuje się w historii doktryn politycznych, że idea zwierzchnictwa narodowego jest wytworem wielkiej rewolucji francuskiej, wiadomo, że w klasyczny sposób sformułowana została ona w Contrat Social Rousseau. Ale, idea ta znajdowała wyraz w ustroju demokracji szlacheckiej, jaką była przedrozbiorowa Rzeczpospolita. W zmienionych warunkach dzisiejszych idea zwierzchnictwa Narodu jest u nas żywa i przeciwstawia się narzucaniu Narodowi z czyjejkolwiek strony form życia zbiorowego. Obrany przez powszechne i wolne wybory Sejm Konstytucyjny będzie jedynie i wyłącznie władny nadać Polsce nowy ustrój państwowy.

Debaty

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.