Przykładem budżetu obywatelskiego godzącego ww. głosy może być budżet obywatelski w Łodzi, gdzie rekordową w skali kraju sumę 20 mln zł podzielono na 2 części: na projekty dzielnicowe - po 3 mln zł na każdą z pięciu dzielnic oraz 5 mln zł na projekty ogólnomiejskie.

Niewątpliwie procedury budżetów partycypacyjnych wymagają modyfikacji. W trakcie II Kongresu Ruchów Miejskich w październiku 2012 wypracowano propozycje standardów budżetów obywatelskich w polskich miastach. Wśród wielu postulatów należy wymienić następujące cechy budżetu obywatelskiego:

•    wiążący charakter decyzji podejmowanych przez z mieszkańców,
•    cykliczność budżetu,
•    zasady funkcjonowania budżetu powinny być ustalana razem z mieszkańcami, aby uniknąć sytuacji, gdy to wyłącznie władze samorządowe określają formułę budżetu w danym mieście,
•    możliwość udziału mieszkańców w procedurze budżetu powinna dotyczyć każdego etapu wprowadzania budżetu, a wiec również nadzoru i monitoringu realizacji wybranych projektów.

Oprócz tego, warto wspomnieć o jasności i przejrzystości reguł budżetu, cyklicznej ewaluacji procedur podejmowanych przez mieszkańców, a decyzje w ramach budżetu powinny w większym stopniu uwzględniać bezpośrednia dyskusje mieszkańców, a nie tylko procedurę głosowania.

Niewątpliwe budżety partycypacyjne są bardzo ciekawym zjawiskiem ostatnich lat w Polsce, które należy wspierać. Jak ważnym i uznanym mogą być narzędziem jest przykład Wielkiej Brytanii, gdzie uchwalono Narodową Strategię Rozwoju budżetów partycypacyjnych, zakładającą wprowadzenie tego rozwiązania w każdej brytyjskiej gminie. Być może w Polsce również doczekamy się takiej strategii.
Biuletyn Kompas - Instytut Spraw Publicznych