Umowa ważna, ale źle rozliczona

Skargę kasacyjną złożył Bank Paribas. SN uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.

Sędzia prof. Wojciech Katner podkreślił, że mamy do czynienia z umową nienazwaną, która musi spełniać kilka warunków: musi być skuteczna, a cel umowy oraz treść nie sprzeciwia się ustawie, naturze stosunku prawnego i zasadom współżycia społecznego.  Sąd Apelacyjny słusznie uznał, że wyzysku nie było i dlatego strona powodowa nie mogła się na ten argument powoływać. Treść umowy nie przemawia na korzyść banku - powiedział sędzia. - Dlatego, że doszło do nierówności świadczeń stron. Ekwiwalentność musi być spełniona, dla zachowania umowy wzajemnej. To nie jest sytuacja prawidłowa, jeśli jedna strona wykłada 200 tys. euro, a druga - 100 tys. euro., albo jeśli tylko bank ustanawia barierę, gdy kurs złotego osiągnął pewien ( nieopłacalny dla banku) poziom.
- Nie można przenosić pojęcia staranności zawodowej na przedsiębiorców, skoro są oni specjalistami z innych dziedzin, nie bankowości - zaznaczył prof. Katner. - Powód jest klientem banku, wpis do rejestru sądowego nie oznacza, że można go uznać za obeznanego z prawem bankowym.

Jednak Sąd Apelacyjny zbyt dużą wagę przyznał okolicznościom stwarzającymi nierówność, takimi jak uczciwość kupiecka. Nie są one tak głębokie, aby można było uznać, że czynność prawna jest nieważna. Najistotniejszym powodem uchylenia wyroku II instancji było nie dostrzeżenie w wystarczający sposób natury prawnej umowy opcji. Należało równomiernie nałożyć na strony świadczenia ( z punktu widzenia art.353(1) kc). Sąd II instancji powinien podzielić całość na dwie strony sporu, a nie obciążać tylko jedną. Ale z pewnością bank nie ma racji w sprawie ryzyka przedsiębiorcy. Umowa jest możliwa, ale została nieprawidłowo rozliczona - zakończył sędzia Katner.