Początkowo (w 2002 r.), aby zachować prawo do kontynuowania ubezpieczenia rolniczego, rolnik, prowadzący jednocześnie pozarolniczą  działalność gospodarczą – po spełnieniu ww. przesłanek – nie musiał wiec składać w KRUS żadnych dokumentów. Mógł podlegać ubezpieczeniu w ramach powszechnego systemu ubezpieczeniowego, zamiast ubezpieczeniu rolniczemu pod warunkiem, że złożyłby w ZUS lub KRUS oświadczenie o tym, że nie chce podlegać ubezpieczeniu rolniczemu i zamiast tego chce podlegać powszechnemu ubezpieczeniu społecznemu.

Wskutek kolejnych nowelizacji ustawy nastąpiły zasadnicze zmiany w tej regulacji polegające na stopniowym zaostrzaniu przesłanek pozwalających na kontynuację ubezpieczenia rolniczego w przypadku osób podejmujących wykonywanie działalności gospodarczej pozarolniczej przez m.in. wprowadzenie obowiązku złożenia zaświadczenie urzędu skarbowego o wysokości należnego podatku za miniony rok w KRUS.

W praktyce zdarzało się, że o ww. zmianach stanu prawnego (i wynikających z tego faktu nowych obowiązkach spoczywających na rolnikach) rolnicy nie byli powiadamiani przez organ rentowy. W związku z powyższym problematyczne stało się, czy brak zawiadomienia o nowych (istniejących od 2004 r.) obowiązkach wynikających z art. 5a ustawy i –w konsekwencji-niezłożenie przez rolnika w KRUS wymaganych przez ustawę dokumentów rzeczywiście skutkowały ustaniem ubezpieczenia rolniczego z mocy prawa.

W sprawie będącej przedmiotem analizy SN z pytaniem prawnym do powiększonego składu zwrócił się skład zwykły SN rozpoznający skargę kasacyjną ubezpieczonej.