Jyske uważa, że na mocy dyrektywy podlega obowiązkowi przekazywania informacji tylko wobec FIU  Gibraltaru  i  wobec tego uregulowanie  hiszpańskie  jest  niezgodne  z dyrektywą.  Bank  wystąpił zatem do Tribunal Supremo (sąd najwyższy, Hiszpania), który postanowił zwrócić się ze stosownym pytaniem do Trybunału Sprawiedliwości.

W dzisiejszym wyroku Trybunał orzekł, że dyrektywa nie zakazuje wprost możliwości wymagania, by instytucje kredytowe prowadzące działalność w Hiszpanii na zasadach swobodnego świadczenia usług przekazywały informacje wymagane w związku ze zwalczaniem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu bezpośrednio hiszpańskiej FIU. Wobec tego dyrektywa, co do zasady, nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu hiszpańskiemu, w zakresie w jakim zmierza ono do zwiększenia – z poszanowaniem prawa Unii – skuteczności walki z tego rodzaju przestępczością. I tak, nie może ono zagrozić ustanowionym w dyrektywie zasadom dotyczącym obowiązków zgłaszania informacji przez podlegające im podmioty, ani zaszkodzić skuteczności istniejących form współpracy i wymiany informacji między FIU.

Następnie Trybunał zbadał zgodność uregulowania hiszpańskiego ze swobodnym świadczeniem usług. Trybunał stwierdził, że stanowi ono ograniczenie tej swobody, ponieważ powoduje utrudnienia i dodatkowe koszty. Ponadto uregulowanie to może nakładać się na kontrole już przeprowadzane w państwie członkowskim, w którym mieści się dana instytucja, zniechęcając ją w ten sposób do tego rodzaju działalności.

Takie ograniczenie swobodnego świadczenia usług może być uzasadnione nadrzędnym względem interesu ogólnego, takim jak zwalczanie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. Tak więc sąd krajowy powinien ustalić, czy sporne uregulowanie jest odpowiednie dla zagwarantowania realizacji tego celu, w szczególności czy pozwala Hiszpanii na nadzorowanie i skuteczne wstrzymywanie podejrzanych transakcji finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe świadczące usługi na terytorium krajowym, a w razie potrzeby – na ściganie i karanie osób odpowiedzialnych. W tej kwestii Trybunał wskazał, że takie uregulowanie pozwala Hiszpanii na nadzorowanie wszystkich transakcji finansowych przeprowadzanych na jej terytorium przez instytucje finansowe, niezależnie od tego, na jaki sposób świadczenia usług się one zdecydowały, co każe je postrzegać jako środek pozwalający na osiągnięcie zamierzonego celu w sposób skuteczny i spójny.