Trybunał przypomniał w swym wyroku, że, jeżeli celem porozumienia jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji, uwzględnienie konkretnego wpływu porozumienia na konkurencję nie jest konieczne do tego, aby ustalić to, czy ma ono niezgodny z prawem charakter. Trybunał wyjaśnił również, że reguły konkurencji Unii mają na celu ochronę nie tylko bezpośrednich interesów konsumentów, lecz również struktury rynku i w ten sposób – konkurencji jako takiej.

W niniejszej sprawie Trybunał stwierdził, że celem rozpatrywanego kartelu było w szczególności ograniczenie konkurencji. W konsekwencji okoliczność, że spółka Akcenta prowadziła na rynku słowackim działalność, której zarzucana jest niezgodność z prawem, nie ma znaczenia dla ustalenia tego, czy przesłanki naruszenia reguł konkurencji zostały spełnione. Ponadto Trybunał podkreślił, że to do organów władzy publicznej – a nie do prywatnych przedsiębiorstw lub ich związków – należy zapewnienie przestrzegania reguł konkurencji.

Co więcej, Trybunał zaznaczył, że bank Slovenská sporitel’ňa nie może zostać zwolniony z odpowiedzialności za uczestnictwo w kartelu ze względu na to, że jego podwładny, który wziął udział w spotkaniu, na którym zawarto antykonkurencyjne porozumienie, nie miał upoważnienia w tym zakresie. W tym kontekście Trybunał przypomniał bowiem, że uczestnictwo w niezgodnych z prawem kartelach stanowi najczęściej potajemną działalność, która nie podlega formalnym uregulowaniom. Rzadko kiedy przedstawiciel przedsiębiorstwa bierze zatem udział w zebraniu, posiadając upoważnienie do popełnienia naruszenia.

ETS